Өлең, жыр, ақындар

Оңашада

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3349
Жалғызбын, кетті үй ысып,
Кеудемді ойлар кернейді.
Ақыл мен сезім сүйісіп
Жүрекке маза бермейді.

Өршиді көңіл, жан қызып,
Артықтау кетсем – ұялма.
Қанатын отқа малғызып,
Өртеніп ұшты қиял да.

Отырмын жанып өзім де,
Жалыннан ұшқын тарады.
Сол қиялдың көзінде
Үмітім кетіп барады.

Бержағы жарық әйнектің,
Аржағында түн жүзді.
Шалқая тартып ай кетті,
Шаңына тастап жұлдызды.

Жалғызбын, тыныш маңайым –
Әр бұрыш мүлгіп тұр үнсіз.
Серікті іздеп табайын
Тыныштығыма тынымсыз.

Жалғыздық деген – сын нағыз,
Жалғыз да болған жан емен.
Тұрамыз үшеу мұнда біз:
Тыныштық, арман және мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейбітшілік майданы

  • 0
  • 0

Жұмыс дедік,
бермедік тынысқа ерік,
жүр-ау содан жүйкелер жіңішкеріп.
Сілкіп сөйлеп, сондықтан жұлқып іштік,

Толық

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

  • 0
  • 0

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.

Толық

Таңертеңгі смена

  • 0
  • 0

Ұйқы жаншып қажып қалған денені
Келеді алып тіршіліктің өлеңі.
Келеді әне, қайсарлығы шахтердің,
Әзілі мен анекдоты келеді.

Толық

Қарап көріңіз