Өлең, жыр, ақындар

Тау түнерді – мен де міне түнердім...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1654
Тау түнерді – мен де міне түнердім,
Су күледі – мен де қазір күлемін.
Бұлт жылайды – мен де жылай білемін,
Бұл мінезді өзгеге де тіледім.

Тау қарайды – мен қараймын түк ойсыз,
Сіз де қазір әлденені тілейсіз.
Тілейсіз де күрсінесіз, жүдейсіз,
Жүдемейді бірақ анау дүлей құз.

Тау – көңілді, самал желпіп қалады,
Қандай кеуде жұтып тауса алады!
Қараңдайды түннің мақпал балағы,
Балағында «құс жолының» жолағы.

Тау сезбейді, қаламайды сезімді,
Сезбеу үшін ол мәңгілік көз ілді.
Тау төзеді – мен де ұнатам төзімді,
Әйтпегенде жек көрер ем өзімді



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махамбетке

  • 0
  • 0

Дамылда, жыр, дамылда!
Сондағы мұңды аймақта,
Қараған бұлттар дауылға
Қуасың деп қай жаққа.

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Қып-қызыл бұлт қонды да тау басына,
бір жарқ етіп ант берді алласына:
"Шың мойнына орады далам мені,
енді осында мәңгілік қалам!" — деді.

Толық

Табиғат

  • 0
  • 0

Тау рухы ешкімнен сый күтпейді,
еріп кетсін сай-жыра жидіп мейлі.
Еркеленіп оралса бұлт мойнына,
кекірейіп кәрі шың илікпейді.

Толық

Қарап көріңіз