Өлең, жыр, ақындар

Тамшы

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1662
Құм – жалаңаш жатыр еді, обал-ақ:
Қарауытып дір-дір етті дөң, алап.
Тамшы, тамшы келеді әне домалап,
Көк бұлтының бар сезімін тонап ап.
Мөлдір тамшы қонды құмға секпіл боп,
Жұрт шу етті: секпіл, секпіл деп тілдеп.
Мөлдір еді, мөлдір еді тамшы бұл –
Кеудесінен шыққан үндей әншінің.
Енді қалай болды қоңыр, қарала –
Қарамашы, қарама!..
Көмейіне түйдек бұлттар тек келіп,
Көкжиек тұр үндей алмай кептеліп.
Ал, сол тамшы сәуле болып туды да…
Ақырында құмға сіңді – кетті өліп.
...Тамшы тапты Жерді – мәңгі мекенін,
Мезгіл-ана тербетеді мекені мен екеуін.
Өкінбес ед, білмейді ғой сол тамшы
Жердің-дағы тамшыға ұқсас екенін?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дидактика

  • 0
  • 0

Қырқа, төбе, қыраттар,
Көтермеңдер иықты,
біз көргенбіз,
Көргенбіз

Толық

Қара түс

  • 0
  • 0

Қара көмір жанатыны — әдемі,
қара судың ағатыны — әдемі.
Қара көздің жақсы-ау күлімдегені,
одан гөрі дала түні — әдемі.

Толық

Бір күрсінген шағымды көтерер ең ой етіп

  • 0
  • 0

Бір күрсінген шағымды көтерер ең ой етіп,
бір жымиған шағымды өткізер ең той етіп,
Қияр едің бәр-бәрін жалғыз сөзім үшін сен —
О, дариға-ай, мен жазған жалғыз сөзге түсінсең!

Толық

Қарап көріңіз