Өлең, жыр, ақындар

Тамшы

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1673
Құм – жалаңаш жатыр еді, обал-ақ:
Қарауытып дір-дір етті дөң, алап.
Тамшы, тамшы келеді әне домалап,
Көк бұлтының бар сезімін тонап ап.
Мөлдір тамшы қонды құмға секпіл боп,
Жұрт шу етті: секпіл, секпіл деп тілдеп.
Мөлдір еді, мөлдір еді тамшы бұл –
Кеудесінен шыққан үндей әншінің.
Енді қалай болды қоңыр, қарала –
Қарамашы, қарама!..
Көмейіне түйдек бұлттар тек келіп,
Көкжиек тұр үндей алмай кептеліп.
Ал, сол тамшы сәуле болып туды да…
Ақырында құмға сіңді – кетті өліп.
...Тамшы тапты Жерді – мәңгі мекенін,
Мезгіл-ана тербетеді мекені мен екеуін.
Өкінбес ед, білмейді ғой сол тамшы
Жердің-дағы тамшыға ұқсас екенін?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа

  • 0
  • 0

Қопарылып, қоймай ұрып қой-тасқа,
ала толқын, ойқасташы, ойқаста.
Жон-арқамды жалбыратшы,
Қызыл күн,

Толық

Көп болды ғой мен кеткелі

  • 0
  • 0

Көп болды ғой мен кеткелі,
өткен күн,
өткен күнге көп болды ғой деп болдым.
Қошалақты қыстайтұғын қара шал,

Толық

Байронға

  • 0
  • 1

Уа, керемет!
Буырқана туды өлең
Сол ғасырда өсек-ғайбат гулеген.
«Азаматтар» азап атты, тас атты,

Толық

Қарап көріңіз