Өлең, жыр, ақындар

Тербетіліп жатыр дала алдымда...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1852
Тербетіліп жатыр дала алдымда,
Толқын болып аунайды жел шалғынға.
Жасыл жалын ұйтқып жанып өрмелеп,
Бұтақтарын орап апты талдың да.

Жасыл майса – жасыл жалын алаулап,
Тұр тұтанып анау бұта, анау бақ.
Тас төбеде қызыл сары күн жатты
Өз отына өзі қызып манаурап.

Пай, пай, анау шыңдар қандай, жар қандай,
Бұл ілбиді бірін-бірі тарта алмай.
Ал, төменде шұбатылып жол жатты
Балаусаға батып қалған арқандай.

Алатаудан бұлақ болып сүт ақты,
Сүт аққанда «Боз інгенге» ұсапты.
Көк жалынмен жанып жатыр туған жер,
Көктем махаббатымен ол тұтапты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн кешкіріп барады, күн кешкіріп

  • 0
  • 0

Күн кешкіріп барады, күн кешкіріп,
Көкжиекті мүйіздеп тұрды ешкі-бұлт.
Қар мен мұзын қаһар ғып кетті мезгіл
Қиқы-жиқы шыңдарға мінгестіріп.

Толық

Қызыл Гауһар

  • 0
  • 0

Төрт аға бар,
Қыз — жалғыз, өзі сұлу,
сыйлы адам
әкесі бай — жалғыз қыз асыл тастар жинаған,

Толық

Күннің батуы

  • 0
  • 0

Бір қария төмендеп тоқсанды өтті,
қан шықпайтын секілді соқсаң бетті:
өңі құп-қу,
қураған шашы да аппақ,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер