Өлең, жыр, ақындар

Тербетіліп жатыр дала алдымда...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1826
Тербетіліп жатыр дала алдымда,
Толқын болып аунайды жел шалғынға.
Жасыл жалын ұйтқып жанып өрмелеп,
Бұтақтарын орап апты талдың да.

Жасыл майса – жасыл жалын алаулап,
Тұр тұтанып анау бұта, анау бақ.
Тас төбеде қызыл сары күн жатты
Өз отына өзі қызып манаурап.

Пай, пай, анау шыңдар қандай, жар қандай,
Бұл ілбиді бірін-бірі тарта алмай.
Ал, төменде шұбатылып жол жатты
Балаусаға батып қалған арқандай.

Алатаудан бұлақ болып сүт ақты,
Сүт аққанда «Боз інгенге» ұсапты.
Көк жалынмен жанып жатыр туған жер,
Көктем махаббатымен ол тұтапты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қошалақ

  • 1
  • 1

Жатырмысың, самалды сай, сырлы алап,
жусаныңнан сынап-шықтар сырғанап.
Құм-шағылдан өсіп шыққан шоқыңа,
жолаушыдай өте алмадым бір қарап.

Толық

Менің көршім

  • 0
  • 0

Мен ғашықпын, маған ғашық емес ол,
Білмейді әлде жек көріп те, сүйіп те?
Мен сияқты бойы аласа демесең,
ойы, сірә, менен көрі биікте.

Толық

Өз көзіммен

  • 0
  • 0

Жер,
Көк аспан,
Күн жанып тұр сұрапыл –
тіршіліктің үш негізі бұл берік.

Толық

Қарап көріңіз