Өлең, жыр, ақындар

Тербетіліп жатыр дала алдымда...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1829
Тербетіліп жатыр дала алдымда,
Толқын болып аунайды жел шалғынға.
Жасыл жалын ұйтқып жанып өрмелеп,
Бұтақтарын орап апты талдың да.

Жасыл майса – жасыл жалын алаулап,
Тұр тұтанып анау бұта, анау бақ.
Тас төбеде қызыл сары күн жатты
Өз отына өзі қызып манаурап.

Пай, пай, анау шыңдар қандай, жар қандай,
Бұл ілбиді бірін-бірі тарта алмай.
Ал, төменде шұбатылып жол жатты
Балаусаға батып қалған арқандай.

Алатаудан бұлақ болып сүт ақты,
Сүт аққанда «Боз інгенге» ұсапты.
Көк жалынмен жанып жатыр туған жер,
Көктем махаббатымен ол тұтапты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Он тоғыз қыз

  • 0
  • 0

Алқымдаған шағында
көкем байғұс жетпісті,
Ауыл-үйді аралап
құда түсті, көп түсті.

Толық

Мысық тырнағы

  • 0
  • 0

Мияулайды ол
есігіме тырмысып;
дос жақтауды, белгі берді, тырналап –
жата бердім терезеге бір қарап.

Толық

Құрдасыма

  • 0
  • 0

Жыр жазарсың – мықтасаң,
Баурында туған төбенің,
Өзіңді-өзің ұқпасаң
Сені кім ұғар деп едің!

Толық

Қарап көріңіз