Өлең, жыр, ақындар

Үзінді

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1716
Майдан.
Балшық.
Сұп-сұр жер
табанынан солқылдатып сорады -
тоңған солдат...
Шешіп алып шинелін
винтовканың затворын орады.
Қара түтін жұтып жатты көкжиек,
бұлттарды айдап үлгермеді жел-дағы.
Солдат отыр олжа көріп тоңғанын
бір фашист атсам дейді болғаны.
Бөбегіндей бейне бір
винтовкасын құрғатып.
Мылтық дүмі иығына бір батып -
қаруыңды сезінудің өзі де бір бақыт.
Атты солдат жауын мықтап көздеп ап
неткен күшті жалғыз оқтың жарқылы:
зулады оқ, жауға қарай зулады
сол солдаттың өз маңдайы арқылы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Крылов тақырыбы

  • 0
  • 0

Қара тал судыр қағып жапырағы
қайың боп ойнағанда — қатырады.
Ролін тау-қыранның байғыз ойнап,
бұлбұлды есек сынап жатыр әлі.

Толық

Таңертеңгі смена

  • 0
  • 0

Ұйқы жаншып қажып қалған денені
Келеді алып тіршіліктің өлеңі.
Келеді әне, қайсарлығы шахтердің,
Әзілі мен анекдоты келеді.

Толық

Тезірек кел, күткен ой

  • 0
  • 0

Тезірек кел, күткен ой,
нүктемен бітті біткен ой.
Ғасыр — ұзақ сөйлем де,
мықты азамат — нүкте ғой,

Толық

Қарап көріңіз