Өлең, жыр, ақындар

Үзінді

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1585
Майдан.
Балшық.
Сұп-сұр жер
табанынан солқылдатып сорады -
тоңған солдат...
Шешіп алып шинелін
винтовканың затворын орады.
Қара түтін жұтып жатты көкжиек,
бұлттарды айдап үлгермеді жел-дағы.
Солдат отыр олжа көріп тоңғанын
бір фашист атсам дейді болғаны.
Бөбегіндей бейне бір
винтовкасын құрғатып.
Мылтық дүмі иығына бір батып -
қаруыңды сезінудің өзі де бір бақыт.
Атты солдат жауын мықтап көздеп ап
неткен күшті жалғыз оқтың жарқылы:
зулады оқ, жауға қарай зулады
сол солдаттың өз маңдайы арқылы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлақ ағып барады жұмарланып

  • 0
  • 0

Бұлақ ағып барады жұмарланып,
сорлы көңіл үмітке жүр алданып:
Не жоғалтып біреуді — аңсай алмай,
не құша алмай біреуді құмарланып.

Толық

Соқ, сағат!

  • 0
  • 0

Тау сүйеп иегін көкжиекке
үмітін тұр артып.
Тағы бір ғажайып түн өтті –
тек қана үлгердім құмартып.

Толық

Бәйтеректер

  • 0
  • 0

Өсірем деп, жеткізем деп мені ептеп,
жер тырналап мал жиды.
— Мына қарт па?
Алжиды той алжиды,

Толық

Қарап көріңіз