Өлең, жыр, ақындар

Үзінді

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1757
Майдан.
Балшық.
Сұп-сұр жер
табанынан солқылдатып сорады -
тоңған солдат...
Шешіп алып шинелін
винтовканың затворын орады.
Қара түтін жұтып жатты көкжиек,
бұлттарды айдап үлгермеді жел-дағы.
Солдат отыр олжа көріп тоңғанын
бір фашист атсам дейді болғаны.
Бөбегіндей бейне бір
винтовкасын құрғатып.
Мылтық дүмі иығына бір батып -
қаруыңды сезінудің өзі де бір бақыт.
Атты солдат жауын мықтап көздеп ап
неткен күшті жалғыз оқтың жарқылы:
зулады оқ, жауға қарай зулады
сол солдаттың өз маңдайы арқылы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойнына арқан түсіп, күш батпаған...

  • 0
  • 0

Мойнына арқан түсіп, күш батпаған,
көнбеген жаз – кермеге, қыс – қақпаға,
бір асау әлі қашып жүрген сын-ды,
құрыққа сол күндері ұстатпаған.

Толық

Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге

  • 0
  • 0

Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге,
танысқанмын дәрінің бәрімен де.
Дала деген докторға көрінейін,
емделейін одан да барып елге.

Толық

Ұғыстық... тентек жүрек көнді саған...

  • 0
  • 0

Ұғыстық... тентек жүрек көнді саған,
Көндім мен, болмасам да көнбіс адам,
Жарасып қалды екі жан, екі көңіл
Бірі – көк, бірі мынау көлге ұсаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар