Өлең, жыр, ақындар

Өз көзіммен

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2285
Жер,
Көк аспан,
Күн жанып тұр сұрапыл –
тіршіліктің үш негізі бұл берік.
Зырылдайды кинолента-уақыт –
Көре алсам-ау соның бәрін үлгеріп…
Мен анамды таныған ем ең алғаш
Осы көзбен – енді неге жаңылам!
Содан кейін...
туған жердің үстінде
аспанымды танығам.
Келе-келе кетті «ұсақтап» бұл көзім –
Көрер болдым көрші қыздың бұрымын.
Елеусіздеу алып өтті күн де өзін,
Екі бөліп көк аспанның күмбезін.
Соны көріп үйренген көз, міне енді
Көріп отыр кабинетті, кілемді.
Бұл жанарда қанша ай мен жыл өлді? –
Жоқ, өлген жоқ, бәрі маған тиелді.
Мен тірімін, жылдар тірі мен көрген!
Менің санам – естеліктер жинағы.
Бәрін де мен ұмытар ем,
Осы көзде тұрмаса
ана байғұс аспанымның дидары...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспанда күн барда, әлемде сыр барда...

  • 0
  • 0

Аспанда күн барда, әлемде сыр барда
адамдар маңдайын жуған тер құрғар ма!
Беремін барымды, аламын жоғымды
екі қол, бір кеуде өзімде тұрғанда.

Толық

Таудағы нөсер

  • 0
  • 0

Аспан жақ боздап кетті, мықты-ақ қайғы,
диюлар бұлт тасалап бұқпақтайды.
Көпшік қып қолтығына қара бұлтты ап,
әнеки, Әзірейіл барады ықтап.

Толық

Түн. Тымырсық, тымық түн...

  • 0
  • 0

Түн. Тымырсық, тымық түн,
Сыбдырға – сырына құнықтым.
Шайқаған талдың жас бұтағын,
Самалын, самалын жұтамын.

Толық

Қарап көріңіз