Өлең, жыр, ақындар

Өз көзіммен

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2190
Жер,
Көк аспан,
Күн жанып тұр сұрапыл –
тіршіліктің үш негізі бұл берік.
Зырылдайды кинолента-уақыт –
Көре алсам-ау соның бәрін үлгеріп…
Мен анамды таныған ем ең алғаш
Осы көзбен – енді неге жаңылам!
Содан кейін...
туған жердің үстінде
аспанымды танығам.
Келе-келе кетті «ұсақтап» бұл көзім –
Көрер болдым көрші қыздың бұрымын.
Елеусіздеу алып өтті күн де өзін,
Екі бөліп көк аспанның күмбезін.
Соны көріп үйренген көз, міне енді
Көріп отыр кабинетті, кілемді.
Бұл жанарда қанша ай мен жыл өлді? –
Жоқ, өлген жоқ, бәрі маған тиелді.
Мен тірімін, жылдар тірі мен көрген!
Менің санам – естеліктер жинағы.
Бәрін де мен ұмытар ем,
Осы көзде тұрмаса
ана байғұс аспанымның дидары...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге

  • 0
  • 0

Жұмсамаңдар, достарым, дәрігерге,
танысқанмын дәрінің бәрімен де.
Дала деген докторға көрінейін,
емделейін одан да барып елге.

Толық

Көкжиекке қараймын

  • 0
  • 0

Көңіл шалқып кеткен шақта көкжиекке қараймын:
Батып жатыр, шығып жатыр талай күн.
Бір қуаныш болып тұрса – жарайды
Он бесінде әр айдың.

Толық

Қане, достар, қимылдалық күн қызбай

  • 0
  • 0

Қане, достар, қимылдалық күн қызбай –
Тер шығады – жел соғады бір мұздай.
Мынау алқап өзінше бір аспан ғой,
Шөмелелер – жұлдыздай.

Толық

Қарап көріңіз