Өлең, жыр, ақындар

Естігім кеп даусыңды

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1517
Естігім кеп даусыңды,
Көктемде күн күлгенде.
Төзім менде таусылды,
Қайың оны білген бе?
Терезеге телмірдім,
Сені сонша сағынып.
Бұл күйімді жел білді,
Тағдырға ол да бағынып.
Көңілсіз гүл көшелер,
Жыр оқиын, естісін.
Барлығын да кешер ем,
Келсең бүгін кешкісін...
Күтіп күзде шаршадым,
Жапырақ боп бар маңым.
Өткен күндер бал сағым,
Қайдасың сен, арманым?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мама

  • 0
  • 0

Бағзы үмітпен өзімді құр алдаймын,
Көңілімді басқаға бұра алмаймын.
Өкпелеме, ұрыспа, сөкпе, мама,
Бірақ онсыз мен мүлде тұра алмаймын.

Толық

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы

  • 0
  • 0

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тел өстім?!
Ажал – аңның кеберсіген маңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.

Толық

Қазақстан

  • 0
  • 0

Мынау жалпақ жердегі,
Менің жұмақ мекенім.
Тағдыр оның ермегі,
Болашағы жеке мұң.

Толық

Қарап көріңіз