Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз бөлме

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1268
Жалғыз бөлме.
Қараша.
Қап-қара әлем.
Қайырымы Алланың өртенді ме?
«Кеп қалар» – деп есікті жаппаған ем,
Терезені қымтарсың,
Көрпемді де.
Қап-қараңғы көше ұзын тірлігімдей,
Таусылғандай сұр ауа, демім бітіп.
Шабытым да менсінбей жүр бүгінде,
Өлең түгіл су ішпей сені күтіп.
Адам келсе, шәуілдер күшік те жоқ,
Сағат тоқтап, үзілген байланыстар.
Көзім жұмық, қабынып жүрек те көп,
Күн батады, кеш оны қалай ұстар?
Сынық үстел,
Тас төсек – бар тұрағым.
Сен секілді көктем де кешікті, қап?!
Бөлме тоңып,
Мен-дағы қалтырадым.
Есікті жап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің бейнең оңымда

  • 0
  • 0

Сенің бейнең оңымда,
Сенің бейнең солымда.
Келем жалғыз тағы да,
Өлең саған қолымда.

Толық

Мұңнан қашпан жеңе алмас,

  • 0
  • 0

Мұңнан қашпан жеңе алмас,
Ғашықтықты қайтаратын дәрі бер.
Маған ешбір тәуіп көмек бере алмас,
Сағынышты тарқата ма дәрігер?

Толық

Күз және мен

  • 0
  • 0

Тентек едім, тыныштыққа бағындым.
Жеңбек едім, енді мұңға жағындым.
Қыркүйектің қылымсыған кештері
Тым Бекетшіл Бейнеуімді сағындым.

Толық

Қарап көріңіз