Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз бөлме

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 968
Жалғыз бөлме.
Қараша.
Қап-қара әлем.
Қайырымы Алланың өртенді ме?
«Кеп қалар» – деп есікті жаппаған ем,
Терезені қымтарсың,
Көрпемді де.
Қап-қараңғы көше ұзын тірлігімдей,
Таусылғандай сұр ауа, демім бітіп.
Шабытым да менсінбей жүр бүгінде,
Өлең түгіл су ішпей сені күтіп.
Адам келсе, шәуілдер күшік те жоқ,
Сағат тоқтап, үзілген байланыстар.
Көзім жұмық, қабынып жүрек те көп,
Күн батады, кеш оны қалай ұстар?
Сынық үстел,
Тас төсек – бар тұрағым.
Сен секілді көктем де кешікті, қап?!
Бөлме тоңып,
Мен-дағы қалтырадым.
Есікті жап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Енді маған бәрібір

  • 0
  • 0

Енді маған бәрібір сүйгенің де,
Сүймегенің, келгенің, келмегенің.
Сағыныштың отына күйгенімде
Оралмадың, жаныма келме менің.

Толық

Серік Томановқа

  • 0
  • 0

Мұқаңдар жоқ Абайлардың соңында
Кеткен мәңгі қаламымен қолында.
Тағдыр бақтың бұйыртпады бірін де
Сені де, Аға, көре алмадым тіріңде.

Толық

Маңғыстау

  • 0
  • 1

Маңғыстау!!!
Сағынып сені келгенде
Сағыныш-қолын бергенде,
Шабыт моншағын тергенде

Толық

Қарап көріңіз