Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз бөлме

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1295
Жалғыз бөлме.
Қараша.
Қап-қара әлем.
Қайырымы Алланың өртенді ме?
«Кеп қалар» – деп есікті жаппаған ем,
Терезені қымтарсың,
Көрпемді де.
Қап-қараңғы көше ұзын тірлігімдей,
Таусылғандай сұр ауа, демім бітіп.
Шабытым да менсінбей жүр бүгінде,
Өлең түгіл су ішпей сені күтіп.
Адам келсе, шәуілдер күшік те жоқ,
Сағат тоқтап, үзілген байланыстар.
Көзім жұмық, қабынып жүрек те көп,
Күн батады, кеш оны қалай ұстар?
Сынық үстел,
Тас төсек – бар тұрағым.
Сен секілді көктем де кешікті, қап?!
Бөлме тоңып,
Мен-дағы қалтырадым.
Есікті жап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауған жауынгерлеріне

  • 0
  • 0

Гиндикуштың шыңдарында сұрланған,
Қалды сендік ұлы үміт пен нұрлы арман.
Кімнен құнын сұрайын мен, айтшы, дос,
Жастығыңның сол жылдарын ұрланған?

Толық

Біздің қала

  • 0
  • 0

Табиғаттың көрінбей тамашасы,
Қоңыр күнді кетірер сыр бүгіп пе?
Қала күлді, көбейіп жаңашасы,
Бір бойжеткен тығылып бір жігітке.

Толық

Жанғанда сезім гүл атып

  • 0
  • 0

Жанғанда сезім гүл атып,
Жанымды қойдың жылатып.
Ғашықтық күшін сезіндім,
Қалдым да сені ұнатып.

Толық

Қарап көріңіз