Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз бөлме

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1229
Жалғыз бөлме.
Қараша.
Қап-қара әлем.
Қайырымы Алланың өртенді ме?
«Кеп қалар» – деп есікті жаппаған ем,
Терезені қымтарсың,
Көрпемді де.
Қап-қараңғы көше ұзын тірлігімдей,
Таусылғандай сұр ауа, демім бітіп.
Шабытым да менсінбей жүр бүгінде,
Өлең түгіл су ішпей сені күтіп.
Адам келсе, шәуілдер күшік те жоқ,
Сағат тоқтап, үзілген байланыстар.
Көзім жұмық, қабынып жүрек те көп,
Күн батады, кеш оны қалай ұстар?
Сынық үстел,
Тас төсек – бар тұрағым.
Сен секілді көктем де кешікті, қап?!
Бөлме тоңып,
Мен-дағы қалтырадым.
Есікті жап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Олай болса, кел, сезімді жерлейік

  • 0
  • 0

...Олай болса, кел, сезімді жерлейік,
Несі қалды өлмеген?
Көрін қазып, топырақ сап терлейік,
Жарай қоймас, көмбеген.

Толық

Жан aпa, ұлғайды жарам

  • 0
  • 1

Жан aпa, ұлғайды жарам,
Басыңа жаз келе барам.
Шашымнан сипашы келіп,
Санам сұр, садақам сараң.

Толық

Құлазытты түсі көк

  • 0
  • 0

Құлазытты түсі көк,
Қала кеші қайыңды.
Күз елемес ісі жоқ,
Мендей масаң шайырды.

Толық

Қарап көріңіз