Өлең, жыр, ақындар

Кәрі Каспий өзіне қаратады

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3349
Кәрі Каспий өзіне қаратады,
Бір сыр бағам.
Сіз жайлы айтар ма еді?!
Толқындарды үздіксіз жаратады,
Бірақ, маған ол сізді қайтармайды.
Жаным менің жазықсыз ауырады,
Жағалауда аралда қалғандай боп.
Дүниенің дүрмегі табылады,
Бала – толқын, қарт – теңіз, аймаңдай көк.
Үнсіз ғана мен жүрем, өлем шулап,
Ән салады орынсыз шағалалар.
Кеудемдегі тіршілік әрең тулап,
Кінәм де жоқ біреуге таға қалар.
Шағаланың тербетіп тылсым әні,
Көкке қарап дәметіп шапағаттан.
Ай сәулесі әл бермес, құрсын бәрі,
Өлсем осы өлейін махаббаттан.
Меңіреумін, селт етпей шыңдаса ой,
Бірде жылап, бір сөйлеп тас бейнемен.
Менің жазған жырымды тыңдаса ғой,
Жетісудің жігіті Каспийменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақындықтан айырмасаң болғаны

  • 0
  • 0

Аспан алыс, бет-ажары жабық күн,
Аяз гулеп, елшісіндей тамұқтың.
Соңғы кезде сезім түгіл, мен тіпті,
Өмірімнің өзінен де жалықтым.

Толық

Жанарға

  • 0
  • 0

Сұрап жүрмін өзіңді көктегі Айдан,
Елес болып ұшындың. Қайтсем екен?!
Мейірімді, ал бірде өктемі айдын
Көлеңкелі көк терек әйтсе мекен.

Толық

Мені тағы да жылаттың

  • 0
  • 0

Мені тағы да жылаттың,
Рахымсыз, жауапсыз қалдың да.
Несіне ұнаттым,
Гүл аттым?

Толық

Қарап көріңіз