Өлең, жыр, ақындар

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1970
Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге,
Бітірмеген істерім бастан да асар.
Өмір қысқа жетпейді бес күнге де,
Мүсінші аға арманын тастан қашар.
Ақын қосып үмітін жырларына,
Бір жазушы аяқтап әңгімесін.
Тұрағы жоқ тірліктің тұрлауында,
Көк тұманның тілегін жан білмесін.
Ұшқыш мұңын аспанға ақтарғанда,
Тәліб біткен асығып сабағына,
Теңізшіден теңізде бақ тайғанда,
Шағаланың шер тұнып қабағына.
Зыпылдайды саудагер ақша санап,
Мұғалімнің тентек боп оқушысы.
Көкірекке кей арман — жақса талап,
Ізгі ойлардың үміттер — тоқушысы.
Мен жүремін мақсатым мұнар болып,
Сынған айна келбеті күндерімнің.
Бар енерім көзге жас тұнар толып,
Шығар-шықпас мәніндей түндерімнің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күнәм болса, сүрлеген

  • 0
  • 0

Күнәм болса, сүрлеген,
Кінәм болса білмеген,
Күнім болса сүрмеген,
Түнім болса кірлеген,

Толық

Шақырасың қай жаққа?

  • 0
  • 0

Сырқат сезім суық жер жастанса да,
Елеңдемей үйіме қайта алмаймын.
Жыртығынан жанымның қан тамса да,
«Жек көрем» деп мен бірақ айта алмаймын.

Толық

Жанарға

  • 0
  • 0

Сұрап жүрмін өзіңді көктегі Айдан,
Елес болып ұшындың. Қайтсем екен?!
Мейірімді, ал бірде өктемі айдын
Көлеңкелі көк терек әйтсе мекен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар