Өлең, жыр, ақындар

Қоштаспашы менімен

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1966
Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тең өстім?!
Ажал-аңның кеберсіген таңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.
Пәк арманым мезі болып мәңгіріп,
Бағытынан адасқандай шамасы.
Күндеріме қасаңсыған сән кіріп,
Тәтті түннің қайтыс болар анасы?!
Өзімменен бірге шыдап, шырылдап,
Шыңғырады шарасына сыймастан.
Бірде өлімші, даусы ғана қырылдап,
Егіледі сонда жасын тыймастан.
Сен бе арманым, әлде мен бе озбаған,
Күміс көңіл сәбиінен алданып,
Бозінгеннің ботақаны боздаған,
Балалық қап, жастық келді сандалып.
Жастығымда әлің құрып, шаршадың,
Егделікке енді қалай жетемін?
Қаншама жыл мен тек сені аңсадым,
Енді менің мұңдарыма төтеңіз.
Енді өмірдің мазағына төтеңіз.
Сені құшам, бірге өлемін сенімен.
Бәлкім, сөйтіп, сорларымнан кеш қашам
О, арманым, қоштаспашы менімен,
Қоштасқандар оралмайды ешқашан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен сені сүйіп өтем

  • 0
  • 0

Өмір үшін үміт пен арман керек,
Сенім болса жұмаққа бақсы апарар.
Кейде ұрсып, кей кезде қалған жебеп,
Кешіріңдер әз аға, жақсы апалар.

Толық

Сағыныштан сабылысқан

  • 0
  • 0

Сағыныштан сабылысқан,
Жазымыштан тағы қысқан
Қажыдым.
Сен кетсең де түнгі қалды із,

Толық

Мен ақын боп сөйлеп тұрып мінбеден

  • 0
  • 0

Асқан жүйрік жылдарыңа не істерсің?
Аянышты әлсіреген үнменен:
«Жастығымды, мастығымды кеш» дерсің.
Мен ақын боп, сөйлеп тұрсам мінбеден.

Толық

Қарап көріңіз