Өлең, жыр, ақындар

Маңғыстауым

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 5497
Туған жерім шақырып қоңырлардан
Талпынамын жандай бір бағы ашылған.
Онда әлемдік мейірім шоғырланған,
Онда менің сүйікті анашым бар.
Түгі де жоқ қызығар жалпақ дала,
Әр жерде бір бәйшешек қылтияды.
Сағыныштар жүрекке салмақ қана,
Шын махаббат тереңде бұлқынады.
Құмды дала жайын жұрт біле ме екен?
Соқса асау жел таңданба бұл тосынға.
Еркелікке келтелік жүре ме екен,
Шын ұнатқан бір бала ол да осында.
Батасы бар мұнда өсіп, үйленгеннің,
Таң шапаққа сәріде шығып қара.
Мен сүюді даламда үйренгенмін,
Ал жылатып жүрген ол — бұзық қала.
Кей адамның дұшпанын білгенімен,
Дала жұртқа жаяды шапағатын.
Мені Алматы ғашық қып жүргенімен,
Маңғыстауым — өзіңсің махаббатым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алпыстың асыққанда асқарына

  • 0
  • 0

Алпыстың асыққанда асқарына,
Ақ кірді жылдарменен шаштарыңа.
Туған күн құтты болсын, ардақты ана,
Бақытты өмір кешкен шақта мына.

Толық

Қара жер мен ақ үміт

  • 0
  • 0

Қызық қуып күлгенім жоқ желпініп,
Бұзық болып жүргенім жоқ жең түріп.
Гүлнар киген қара көйлек үстімде
Қара шашым қара желге серпіліп.

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Жалғыз үміт жаһанмен жағаласып,
Бақытымды табармын кеш қалсам да.
Сүйген күлсін, махаббат мазаласын,
Өлең мені тастама ешқашанда.

Толық

Қарап көріңіз