Өлең, жыр, ақындар

Маңғыстауым

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 5814
Туған жерім шақырып қоңырлардан
Талпынамын жандай бір бағы ашылған.
Онда әлемдік мейірім шоғырланған,
Онда менің сүйікті анашым бар.
Түгі де жоқ қызығар жалпақ дала,
Әр жерде бір бәйшешек қылтияды.
Сағыныштар жүрекке салмақ қана,
Шын махаббат тереңде бұлқынады.
Құмды дала жайын жұрт біле ме екен?
Соқса асау жел таңданба бұл тосынға.
Еркелікке келтелік жүре ме екен,
Шын ұнатқан бір бала ол да осында.
Батасы бар мұнда өсіп, үйленгеннің,
Таң шапаққа сәріде шығып қара.
Мен сүюді даламда үйренгенмін,
Ал жылатып жүрген ол — бұзық қала.
Кей адамның дұшпанын білгенімен,
Дала жұртқа жаяды шапағатын.
Мені Алматы ғашық қып жүргенімен,
Маңғыстауым — өзіңсің махаббатым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Поэзия тәңірің бас иетін

  • 0
  • 1

Поэзия тәңірің бас иетін,
Шабыт шалқар тым ерте қиылыпты.
Қу жалғанға сыймаған қасиеттім,
Бір бұрышы Кеңсайдың бұйырыпты.

Толық

Ана

  • 0
  • 2

Ана!!!!
Сен деген
Ең ұлы адамсың.
Жеңбеген

Толық

Мен саған ораламын

  • 0
  • 0

Жоғарының қалыс қалмай жарлығы
Өзен ағып, желмен билер қоғалар.
Ең бастысы, әке, сенің барлығың,
Мұңлы күндер бірде әйтеуір жоғалар.

Толық

Қарап көріңіз