Күн жылыған, жер жібіген
- 1
- 2
Күн жылыған, жер жібіген,
Құстар келген шақтарда,
Төрдегі өрген төрт түлікке,
Төл жамырап жатқанда,
Күн жылыған, жер жібіген,
Құстар келген шақтарда,
Төрдегі өрген төрт түлікке,
Төл жамырап жатқанда,
Шыңның мен танымаймын аласасын,
Төбе де аласамен таласасың.
Тянь-Шаньның шашақтаулы найзасындай
Қайсың Хан тәңірімен жанасасың?
«Қара таудың басынан көш келеді».
Қара жорға шайқалып, бос келеді.
Қара күнді жамылып, қара қазақ
Қара түнді басынан кешкен еді.
Мадина
Өте ƏДЕМІ өлеңдер
Гүлбақыт Бисембаева
Осы бір өлеңнің соңғы шумағындағы ...Жылдар бойы бірге жүріп бір күлген, жақыныңның жат боларын кім білген деген ұйқасы қазіргі өмірдің бет бейнесі. Жақыннан асқан жау жоқ, бауырдан артық дұшпан жоқ болып барады. Мойындау ауыр, ащы, жаныңды ауыртып барады бірақ шырылдаған шындық осы. Аспанға атыл, көкке шаншыл аласұр сыртқа тістеніп білдіртпесең де іштей мойындайсың...әттең ай, пиғыл тарылып, зымияндық кеңейді, көңіл азайып, мысқыл көбейді...адамнан адамгершіліктің ауылы ел асып көшіп кеткен заман болды ғой...
Алмас
Қиын не бар?..