Өлең, жыр, ақындар

Мен

  • 09.06.2019
  • 0
  • 0
  • 842
Кең Жылыойдай тұғырым – бағым барда,
Жүрек отым – ана тіл,үнім барда,
Бабалардың киелі өсиетін,
Жеткізбеуге ұрпаққа қақым бар ма?
Ескірместен туған жер ой,қырында,
Жатқанменен қара жер қойынында,
Күнде бізге төгеді даналық ой,
Бағыт сілтеп өмір жол айдынында.
Әлдилеген бесігің – елдің ортақ,
Тыңда,тыңда дауысын,келер ұрпақ,
Ақ жолыңа нұр болып құйылсын деп,
Сыйға тарттым өзіңе жырмен құнттап!
Сенен керем толқыным,тірегімді,
Қабыл алшы ақ ниет тілегімді.
Бабаларын қастерлеп,ту қылсын деп,
Алаулаттым, шырақ қып жүрегімді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Заманбек

  • 0
  • 0

Даналардың ұлағатын ұғып кеңдікпен,
Сіресіп қалған сеңдерді бұзып өрлікпен.
Алты Алашты шақырған қайта ерлікке,
Ер еді ол аянбастан тер төккен.

Толық

Жеңіс

  • 0
  • 11

Жеңіс! Жеңіс тебіренткен бар жанды,
Қуаныштан жанарлардан жас тамды.
Халқым аңсап, күткен ізгі үмітпен,
Бейбіт күннің ұлы маршы басталды.

Толық

Назар әулие баба үні

  • 0
  • 0

Сан ағылтып жүректің жыр моншағын,
Бастауыңды іздесең құлыншағым.
Ол өзіңнің туған жер бесігіңде,
Анаң болып айқарған кең құшағын.

Толық

Қарап көріңіз