Өлең, жыр, ақындар

Мен

  • 09.06.2019
  • 0
  • 0
  • 962
Кең Жылыойдай тұғырым – бағым барда,
Жүрек отым – ана тіл,үнім барда,
Бабалардың киелі өсиетін,
Жеткізбеуге ұрпаққа қақым бар ма?
Ескірместен туған жер ой,қырында,
Жатқанменен қара жер қойынында,
Күнде бізге төгеді даналық ой,
Бағыт сілтеп өмір жол айдынында.
Әлдилеген бесігің – елдің ортақ,
Тыңда,тыңда дауысын,келер ұрпақ,
Ақ жолыңа нұр болып құйылсын деп,
Сыйға тарттым өзіңе жырмен құнттап!
Сенен керем толқыным,тірегімді,
Қабыл алшы ақ ниет тілегімді.
Бабаларын қастерлеп,ту қылсын деп,
Алаулаттым, шырақ қып жүрегімді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ермұхан Бекмаханов

  • 0
  • 0

Озбырлықпен қанды қылыш тағынған,
Сескенбестен империя тағынан.
Улы бұлтын серпіп тастап ерлікпен,
Айрылмасқа ұлттық рух танымнан.

Толық

Бабалар салған жолменен

  • 0
  • 0

Уа, муза, ақындардың қыз бөбегі,
Cұлулық адамзаттан іздегені.
Жасынан жүрегі пәк өнер сүйген,
Талабы таудай ұлға ақ тілегі,

Толық

Алтынбек

  • 0
  • 0

Нар еді ол! Елдің жүгін көтерген,
Қайсарлықпен шындық үшін от өрген.
Сескенбестен билігіңнен патшаңнан,
Әділетсіздікке Махамбеттей кектенген!

Толық

Қарап көріңіз