Өлең, жыр, ақындар

Мен

  • 09.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1144
Кең Жылыойдай тұғырым – бағым барда,
Жүрек отым – ана тіл,үнім барда,
Бабалардың киелі өсиетін,
Жеткізбеуге ұрпаққа қақым бар ма?
Ескірместен туған жер ой,қырында,
Жатқанменен қара жер қойынында,
Күнде бізге төгеді даналық ой,
Бағыт сілтеп өмір жол айдынында.
Әлдилеген бесігің – елдің ортақ,
Тыңда,тыңда дауысын,келер ұрпақ,
Ақ жолыңа нұр болып құйылсын деп,
Сыйға тарттым өзіңе жырмен құнттап!
Сенен керем толқыным,тірегімді,
Қабыл алшы ақ ниет тілегімді.
Бабаларын қастерлеп,ту қылсын деп,
Алаулаттым, шырақ қып жүрегімді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ізгі ісіңмен ұлысың

  • 0
  • 0

Арқалаған сан алғысын талайдың,
Сізді көрсек елестейді арай күн.
Атақ-даңқың гүрілдеген теңіздей,
Марқасқасы кіші жүзде Адайдың!

Толық

Жалау Мыңбаев

  • 0
  • 0

Қилы заман қызыл тұман шағында,
Адай Ревком елдің бітіп бағына
Өрге сүйреп өжеттікпен нар халқын,
Қолын созған болашақтың таңына.

Толық

Рейхcтагқа ту тіккен

  • 0
  • 0

Рейхcтаг жаудың ордасы,
Таусылған соңғы айласы,
Құрсауды мұнда залым жау.
Мақсаты қолға алынбау.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар