Өлең, жыр, ақындар

Мойындату

  • 09.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1888
Қара түнге қайрадым намысымды,
Маңайлаттым мұң ішіп алысымды.
Шыр еттім де шектеулі сапар шеккем,
Орда жетпей қамшымның сабы сынды.

Қол бұлғарда қайғымменен реңдес Күн,
Жұлдыздарды жоғалған түгендестім.
Падишасын жоқтады патша көңіл,
Тәңір жаққа тепсінді күрең бестім.

Жігер отын жандырдым шапшаң барып,
Бұрын тұтата алмап ем тоқсан налып.
Күреңімді қамшысыз көкке өрлеттім,
Көсіп-көсіп аттым да.., шақшамды алып.

Көкке қарай кер мінез байқатқасың,
Енді кімін жіберіп айтақтасын.
Көптен бері көрінбей кеткен Құдай,
Көк жүзінде тұр екен шайқап басын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неліктен көзіңе жас толады

  • 0
  • 0

Неліктен көзіңе жас толады,
Жан едің өнегелі.
Сеземін, қимайсың Астананы,
Қимайсың және мені...

Толық

Хат

  • 0
  • 0

Қарындасым-ай,
Ағаң боп сені сыйладым,
Арманнан аппақ, періштедей пәк ибалым.
Күндерім балдай өзіңмен қатар өткізген,

Толық

Шалкөде

  • 0
  • 0

Жайқала біткен сайда гүлдерің,
Жағалай қонған қойнауында елім.
Жауқазын гүлдер жаныма жайлы,
Жәннаты жердің жаулауым менің.

Толық

Қарап көріңіз