Өлең, жыр, ақындар

Заңдылық

  • 17.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1579
Қалқам, мен Лермонтов, Пушкин де емен,
Мұқағали.

Пушкин емен - мылтықпын!
Иранбек.

Мен де Пушкин емеспін - ол белгілі,
Шәйірмін тек дарыған елден мұңы.
Кімдігіміз тақтаға жазылады,
Мүңкір-Нәңкір жауапқа келген күні.
Махамбет те емеспін - басы кеткен,
Әр қоржында бір жүріп жасы кепкен.
Бұлт ірмеген шап - шағын тұрқымменен,
Құтылмадым қара зіл қасіреттен.
Қиған, бірақ, толайым бақ - тозақты,
Бізде де бар бір Дантес ақ боз атты.
Қанжар қайрап менің де Ықыласым,
Жүр көрін еді, ертіп ап көп қазақты.
Қарағұрт - көз,
Жылан - тіл қанды шағып.
Танды талай төсекке салғұса ғып.
Атып салып, сіңеді қара бұлтқа,
Іздерінде бұрқырап қарлы шаңыт. 
Мені ала алмай кетіп жүр зымиян құр,
Тірлігіне соңынан жымиям кіл.
Жел - тілімен жарамды жалап жазды,
Көрген мұның көкесін құмиян қыр.
Мүсәлаға у қосып, күшәлаға,
Пері қыз боп тосады, мысалы, ана.
Ар мен Зарды үлгерем аманаттап,
Бас пен Жүрек тұрса аман - Нысанада!
"Өлтірдік!" — деп кеткенмен ұрып төсін,
Тап баса алмай жүр әзір шүріппесін.
Серттен таю біздерде болған емес,
Нысанаға бір рет іліккесін!
"Тез жеткей", — деп ажалын армандар кім?!
Мен, әйтсе де, бәріне қамданғанмын.
Менің сөзім тиеді нысанаға,
Жалаң қылыш, жалғыз оқ жанды алған күн



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңбалы тас

  • 0
  • 0

Қираған жақпар жыртылған мұқаба сынды,
Алдымнан көне таңбалы кітап ашылды.
Көне таңбаны шоқыған бозторғай дауысы,
Биіктен қалқып түсті де бұтаға сіңді.

Толық

«Арал қызына»

  • 0
  • 0

Анау жатқан Каспийдің ұлы едім мен,
Атырау ем —
жаныммен, жүрегіммен.
Аралдық қыз,

Толық

Заман

  • 0
  • 0

"Пайда - күн — ем, дүние — қоң, ыз етсең,
Есті жумай, есек артын күзетсең". —
дейсің, Заман, менің сара жолымды
Қисық тезбен кеткің келіп түзеп сен.

Толық

Қарап көріңіз