Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда – жазғы құтпанда

  • 20.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2133
Жайлауда –
Жазғы құтпанда
Уызын ішем іңірдің.
Көкжиек толғап жұтқанда
Өткен-ді зорға сіңір - күн...
Уыздай іңір тұр кілкіп,
Меймілдеп астау ойларға.
Ашқарақ көңіл түнге ынтық –
Жұтудан, сірә, тойған ба?!
Көзімнен жұлдыз шұбырып,
Жайлайды бойды құмар — у.
Тылсымнан — Шашқа тығылып
Тұрғандай қарап бір ару.
Жібек құм қолдан сусыды,
Құс жолы — ізі қара аттың...
Жеткендей талып сусылы
Аққулар қаққан қанаттың.
Көк пенен Жерге тең сеуіп
Ай — нұрдан перде құруда.
Таразы қалған теңселіп,
Сүқтанып Сүмбіл сұлуға.
Жетпекке батыс — тұраққа,
Шыққаны шығыс — жер түбі
Естілетіндей құлаққа
Есекқырғанның ентігі...
Өмір заядан айрылып
Тартқандай Түннің түрі өзге —
Көкжиек Айды май қылып
Жіберді жұтып лезде.
Үмітін Үркер талмайды,
Ұмтылып көкке біртіндеп —
"Қарақшылардан" қалмайды
Алайда қызы — Үлпілдек...
Бағалап бақты қолдағы,
Тыншығар сәтті аңсар тән.
Ұйқыға кетем мен-дағы
Туғанда барып Таң — Шолпан.
Бақыттан бойым бусанды,
Жалғанда жанмын — өзі бай!
Жастанып бір түп жусанды
Жатамын тойған қозыдай...
Түсіме кіріп үр қыздар,
Тоямын уыз — нұр сүтке.
Түнімен аққан жұлдыздар
Қалады тұнып кірпікке...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгілдір әлем. Көктемді аңсау

  • 0
  • 0

Көгілдір әлемің
Сөнбейтін аңсарым еді,
Қан жайлауымды сағындым таңсәрідегі.
Қыс қажап,

Толық

Маңғыстау

  • 0
  • 0

Е, Маңғыстау, солай ма? —
Тек мен ғана деуші ем сені ұғатын.
Қасіретіңді, қасиетіңді, Әрәйна —
Мәңгі жырлап тауыса алмайды мың ақын.

Толық

Аманат

  • 0
  • 0

Өшіріп үнін бабадан жеткен бағзы әннің,
Төріме шығып,
Көріме дейін қазған кім? —
Ұғынсаң, ұлым, мен де алғаш өмірбаянды

Толық

Қарап көріңіз