9 - Мамыр
- 0
- 0
Көше бойлап,
көктеммен тыныстаған,
зағип кемпiр келедi
гүл ұстаған,
Арамызды жатыр біздің тау бөліп,
Асуларды аяз қысып, қар көміп.
Отырсың ба тысқа қарап әйнектен,
Маған деген сағынышың сәл кеміп!
Қой, жаным, қызығумен ерме маған,
Мен болсам құштарлыққа көнген адам.
Кірпігім шарасыздан айқасқанша
Осынау мазасыздау халде қалам.
Аяжан.Н
Мен бұл өлеңді ашық сабаққа
Аитамын
Айбек.Т
Мен бұл өлеңді сол ұлықбек естеулетовтың сақынасына айтам