Өлең, жыр, ақындар

Таулық мінез

  • 23.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4082
Қой, жаным, қызығумен ерме маған,
Мен болсам құштарлыққа көнген адам.
Кірпігім шарасыздан айқасқанша
Осынау мазасыздау халде қалам.
Қой, жаным, құр қызығып ерме маған.

Қорқасың мен жүзетін долы өзеннен,
Сенбесең бір қарашы терезеңнен.
Толқындар тасты аунатып жатқан жоқ па,
Ал менің жақын досым сол ежелден.
Қорқарсың мен кешетін долы өзеннен.

Сен болсаң тауға тұңғыш келген адам,
Қой деймін, мерт боларсың, ерме маған.
Құрсақтан топшылы боп туғаннан соң
Құлашты дүлей суға сермеп алам,
Қой, жаным, мерт боласың, ерме маған.

Долы ағыс алып қашар бас көрмеген,
Мен сонда аймаласам тастарменен.
Ертемін толқындарды ерттесуге
Сыралғы болса сумен жастан денең,
Табысып жүрер болсаң тастарменен…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұзатқанда

  • 0
  • 0

Менен туған жырлардың ең сұлуы,
Мен өсірген жемістің ең шырыны;
Шабытымның жаралған шұрайынан,
Тал бойынан табылмас кемшілігі;

Толық

Өлiм деген iс болды үйреншiктi

  • 0
  • 0

Өлiм деген iс болды үйреншiктi:
бүгiн де бiр жас қыршын үйден шықты,
жыламсырап тiрлiк тұр жасты көзбен
iшкен сәби секiлдi күйген сүттi.

Толық

Қалада жауған қардың қара болатынын

  • 0
  • 0

Қалада жауған қардың қара болатынын,
көргенде кеудемде жара қалатынын,
сен түсiнесiң бе, бауырым? -
сондықтан менiң күйiктен

Толық

Қарап көріңіз