Өлең, жыр, ақындар

Түркістан

  • admin
  • 11.09.2024
  • 0
  • 0
  • 310
Көргенмін сені
Ғасырлар терезесінен.
Тағлымыңды танып,
Тарихтың шежіресінен.
Көгілдір күмбездерің бой таластырғандай,
Кеудесі көк тіреген хандардың дәрежесімен.

Көкірегіне сыр түйіп, байтақ армандай,
Ғұлама жылдар бастарын шайқар ормандай.
Қасиетті Тайқазан қайта келген соң,
Қазағымның құты да қайта оралғандай.

Ынтығып, неге ұмтылар саған мұнша адам,
Қаншама ақын жыр арнап, қалам жұмсаған?
«Ұлылық деген не?» десе, көрсетем сені,
«Қасиет деген не?» десе, қараймын саған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек

  • 0
  • 0

Жүрегім өзімде емес, қарындасым,
Босатшы, жіберші деп жалынғасын
Ұшырып туған жерге жібергенмін,
Барсын да мауқын бассын, дамылдасын.

Толық

Құлын

  • 0
  • 2

Құрау, құрау, құлыным,
Құрығыма түсе ғой.
Тазасын жеп сұлының,
Мөлдір судан іше ғой.

Толық

Өлiм деген iс болды үйреншiктi

  • 0
  • 0

Өлiм деген iс болды үйреншiктi:
бүгiн де бiр жас қыршын үйден шықты,
жыламсырап тiрлiк тұр жасты көзбен
iшкен сәби секiлдi күйген сүттi.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар