Өлең, жыр, ақындар

Жазғы таң

  • Bain
  • 26.04.2015
  • 1
  • 5
  • 45607
Жып-жылы түн маужырап,
Көтерілген жерден бу.
Саф күмістей жалтырап
Тыныш жатқан тұнық су.
Көкке тиген биік тау
Құшақтасқан тұманмен,
Қосылысып есен-сау,
Бал алысқан құмармен.
Ақырын ескен жылы жел
Маужыратып, тербетіп,
Таң атсын деп жайнап гүл -
Өсіп балам ер жетіп.
Шырылдап торғай аспанда,
Бытпылдығы ән қосып,
Шала-жансар жатқанда
Табиғатқа жан қосып,-
Таң алдында жалбарып,
Тәңіріге құлдық қылғаны,
Ісіне оның таңданып,
Көңілі хаққа сынғаны.
Міне, алтын таң атты
Күншығыстан ағарып.
Көтеріп зұлмат қанатты,
Жер де кетті жаңарып.
Таң, Күн деген - жер жаны,
Бұл екеуінсіз жоқ сәні.
Оқу-білім - ер жаны,
Жараспас ерге құр жаны.



Пікірлер (5)

Налік Жанерке

мә, саған не деген тамаша

Дəмір

Мағжан мықты ақын

Балым

Керемет

Ай

Өте керемет сондай

Пікір қалдырыңыз

Қысқы жолда

  • 0
  • 15

Қараңғы түн, сары дала,
Көрінбейді айнала.
Боран соғып тұр борап,
Жолды басқан құр сорап.

Толық

Күншығыс

  • 0
  • 0

Қысық көзді Күншығыс,
Бұл тұруың қай тұрыс?
Серпіл енді, алыбым!
Күңірентіп жерді ыңыраншы,

Толық

Төгілген шашы

  • 0
  • 0

Төгілген шашы,
Қиылған қасы,
Керілген маңдай да.
Тістері – меруерт,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар