Өлең, жыр, ақындар

Адалдық

  • 19.07.2019
  • 0
  • 2
  • 16351
Жүрген едік тау жақта,
Кешіп шалғын көгалды.
Ұшып кетіп аулаққа,
Добым менің жоғалды.
Барлық бала жабылып,
Іздесек те таппадық.
Қайттым үйге қамығып,
Жылауға да шақ қалдым.
Ертесіне ерте кеп:
«Емес пе, – деп, – сенікі?» –
Бір доп берді Еркебек,
Тани кеттім – менікі.
Және ұсынды бір тәтті,
Жаны жарқын жан құрбым.
Адал досқа қымбатты
Алғысымды жаудырдым.



Пікірлер (2)

Ерасыл Мусабек

Оте жаксы олен!МАГЫНАЛЫ!

????????????

Мағыналы

Пікір қалдырыңыз

Маскүнемнің мойындауы

  • 0
  • 0

Осы мен кім боп барам?
Араққа құл боп барам.
Ішкілік ішкен сайын,
Азғындап, жүн боп барам.

Толық

Мына заман

  • 0
  • 0

Мына заман – тамыр мен таныстікі,
Ауыс-түйіс, беріс пен алыстыкі.
Ер еңбегі еш болмас дегендері –
Тек әшейін сөз екен қалыстікі.

Толық

Екі балақай

  • 0
  • 0

«Сеня, бізді қойдай қуып тағы да,
Сыныпқа айдап тыққанша,
Жаңғақ жейік барып жеміс бағына».
«Тыңда, Федя, қол емес ол тіпті онша!

Толық

Қарап көріңіз