Түлкі мен суыр
- 0
- 0
«Неге сонша жан ұшырдың, қарағым?» –
Деп сұрады Суырың.
Деді Түлкі: «Құрыдым!
Қашып барам құрбаны боп жаланың.
Қурай
Күн күлімдеп көктемде,Алтын нұрын төккенде,
Жасыл желек бал қурай
Жайқалады көк белде.
Жазғы мезгіл болады,
Қурай өсіп толады.
Дыраудай боп діңгегі,
Жапырағы солады.
Көрсең сонда қурайды.
Бірте-бірте қурайды
Жасап одан сыбызғы,
Халық үнін тыңдайды.
Күйші күйге басады,
Көңіл шалқып, тасады.
Тамылжыған тәтті әуен
Алты қырдан асады.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Солған адам
- 0
- 0
Көздеуменен қара бас, құлқын қамын,
Атақ пенен даңқа ұмтылмағын.
Біле білсең ұлықтар ұлтың барын,
Мүмкін емес ешқашан ұмтылмағың.
Көңіл деген көл ме еді?
- 0
- 0
Көңіл деген көл ме еді?
Көңіл деген шөл ме еді?
Көңіл деген әлде бір –
Бал шараптың шөлмегі?
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Сандуғаш
Сен кайда таптың -
Галым
Үл мен ұл айтыс -
Галым
Ұл мен ұл айтысы 2шумақ
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі