Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр жыры

  • 01.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1404
Құйшы, жаңбыр, шелектеп құйшы келіп,
Бармағынан бал тамған күйші болып.
Жадау тартқан реңі жасыл әлем
Шыға келсін шырайлы биші болып.
Көптен аңсап жүр едім, арманым-ау,
Көптен аңсап тұр еді алмалы бау.
Тәтті үніңмен тербетіп төңіректі,
Төгіп-төгіп жіберші таңда мынау.
Көптен аңсап жүр едім, арманым-ау,
Көптен аңсап тұр еді арна мынау.
Сай-салада сылдырап сұлу сарын,
Қарық болып аңыздар қалмады ма-ау?
Дәнге айналып тамшылар көктен үзген,
Жадырады қабақтар от лебізбен.
Сарғыш белдер әп-сәтте жасылданып,
Кетті астасып кең далам көк теңізбен.
Мөлдір тамшы моншақтап мол шашыла,
Табиғаттың тынысы сонша ашыла,
Шыға келді бар әлем тап-таза боп,
Жуынып та шайынып моншасына.
Жаушы, жаңбыр, шелектеп жауа берші,
Ақ мамасын аспанның сауа берші.
Шаң-тозаңнан арылтып дүниені,
Жауа берші, көңілге дауа берші.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керемет бір хайуан керек

  • 0
  • 0

Бұрын «Ара» ара болатын,
Шаққан жері жара болатын.
«Арада» сыналған жанның
Ауызы қан, дала болатын.

Толық

Піл мен кәнден

  • 0
  • 0

Пілді біреу алып жүрді көшеде,
Қарасын деп бар халық.
Белгілі ғой, бұл ғажапқа таңданып,
Еріп жүрді ашақ ауыз нешеме.

Толық

Абысындар

  • 0
  • 0

Айналайын абысындар –
Ауыл-үйдің бағысыңдар.
Араздасса екі ағайын,
Жақындату жағысыңдар.

Толық

Қарап көріңіз