Өлең, жыр, ақындар

Кешіккен көктем

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1196
Бұл аспанның түбі түсіп кеткен бе?
Жете алмайа-ақ қойдым сұлу көктемге.
Жапалақ қар жауады кеп, жауады,
Қызғалдақтар құлпыратын көк белде.
Тұрса көкте күлім қағып күн шығып,
Талдар тонын тастар еді, бүр шығып.
Жатып алды құрсауланып қалың қар,
Тысқа шыққым келеді-ақ бір құлшынып.
Әр нәрсенің өз орыны болмас па?
Көктем келіп, көңіл күйге толмас па?
Табан асты тайғақтамай мұздақпен,
Жарқырап бір жатпас па еді жол қасқа?
Жылдағы бір мезгілінен кесікті,
Бірақ, бірақ, көктем неге кешікті?
Келді ме деп қалқашымнан бір хабар,
Елеңдеймін қақса біреу есікті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыпырғы

  • 0
  • 0

Сыпырғы үлкен абыройға бөленді –
Сыпырмайтын болды енді еденді:
Мырзалардың тапсырылды шекпені,
(Әсті, мастау күтушілер шептегі)

Толық

Жүректен шықпай өлең жатталмайды

  • 0
  • 0

Жүректен шықпай өлең жатталмайды,
Ақын сыр оңайлықпеп ақтармайды.
Тарттырар тауқыметі, азабы мол,
Жыр жолы – арман, үміт, жатқан қайғы.

Толық

Туғаннан талабымды тұлпар қылып

  • 0
  • 0

Туғаннан талабымды тұлпар қылып,
Ұшырдым үмітімді сұңқар қылып.
Сұлулық, сымбаттылық атаулыға
Тәңірім қойған мені іңкәр қылып.

Толық

Қарап көріңіз