Өлең, жыр, ақындар

Кешіккен көктем

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1219
Бұл аспанның түбі түсіп кеткен бе?
Жете алмайа-ақ қойдым сұлу көктемге.
Жапалақ қар жауады кеп, жауады,
Қызғалдақтар құлпыратын көк белде.
Тұрса көкте күлім қағып күн шығып,
Талдар тонын тастар еді, бүр шығып.
Жатып алды құрсауланып қалың қар,
Тысқа шыққым келеді-ақ бір құлшынып.
Әр нәрсенің өз орыны болмас па?
Көктем келіп, көңіл күйге толмас па?
Табан асты тайғақтамай мұздақпен,
Жарқырап бір жатпас па еді жол қасқа?
Жылдағы бір мезгілінен кесікті,
Бірақ, бірақ, көктем неге кешікті?
Келді ме деп қалқашымнан бір хабар,
Елеңдеймін қақса біреу есікті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақындаған ақырзаман

  • 0
  • 0

Айтыпты бір ақылды адам:
«Жер астынан кеніш түгел
Шыққан кезде жер үстіне,
Болады, – деп, – ақырзаман».

Толық

Желбір де жібек желегім

  • 0
  • 0

Желбір де жібек желегім –
Өмірлік өлмес өлеңім.
Еліммен еркін еркелеп,
Мен де бір жасай беремін.

Толық

Көліктегі көрініс

  • 0
  • 0

Қызғаныш деген қызыл ит
Ішіңе жайлап кіреді.
Ниетіңді түзу бұзып ит,
Жүректі тіліп үреді.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер