Өлең, жыр, ақындар

Жанашырым

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 4312
Өзіңсің – анашым да жанашырым,
Көзімде күлімдеген қарашығым.
Өмірде не жақсылық жасар болсам,
Бір саған арналады бар асылым.
Кірбелең баспасын деп қабағымды,
Бағасың жаудыраған жанарымды.
Қалтқысыз қадағалап отырасың,
Ішсін деп мезгілімен тамағымды.
Тексеріп киімнің де тазалығын,
Ескеріп күйімнің да мазалығын,
Әр басқан қадамымды қадағалап,
Өзіңе таптырмайсың мазаны бір.
Бойымның артуы үшін қуаттығы,
Ойымның шалқуы үшін шуақтығы,
Түнде де кірпік қақпай бақылайсың,
Уылжып ұйықтасын деп уақтылы.
Тосыннан тұмауратып анда-санда,
Ауырып, төсек тартып қалмасам да,
Белгісіз күйге түсіп, бәйек болып,
Тілейсің саулығымды әрқашан да.
Осы ғой шалқытатын шабытымды,
Осы ғой анықтайтын бағытымды.
Тауып шын өзіңменен бақытымды,
Ән мен жыр жүрегімнен ағытылды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан ана

  • 0
  • 0

Өзіңсіз өмірде, жан ана,
Жұлдызым жарқырап жана ма?
Ақ сүтің әл беріп, нәр беріп,
Әр сөзің нұр құйды санама.

Толық

Жауқазындай жан құрбым

  • 0
  • 0

Жауқазындай жан құрбым,
Жүрегімді жандырдың.
Ұмыттырып әлемді,
Ақылымнан тандырдың.

Толық

Күміс кірпік

  • 0
  • 0

Күмістен кірпігің,
Қыс көркі, – өткен күн.
Өңің тұр құлпырып –
Белгісі көктемнің.

Толық

Қарап көріңіз