Өлең, жыр, ақындар

Жанашырым

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 4601
Өзіңсің – анашым да жанашырым,
Көзімде күлімдеген қарашығым.
Өмірде не жақсылық жасар болсам,
Бір саған арналады бар асылым.
Кірбелең баспасын деп қабағымды,
Бағасың жаудыраған жанарымды.
Қалтқысыз қадағалап отырасың,
Ішсін деп мезгілімен тамағымды.
Тексеріп киімнің де тазалығын,
Ескеріп күйімнің да мазалығын,
Әр басқан қадамымды қадағалап,
Өзіңе таптырмайсың мазаны бір.
Бойымның артуы үшін қуаттығы,
Ойымның шалқуы үшін шуақтығы,
Түнде де кірпік қақпай бақылайсың,
Уылжып ұйықтасын деп уақтылы.
Тосыннан тұмауратып анда-санда,
Ауырып, төсек тартып қалмасам да,
Белгісіз күйге түсіп, бәйек болып,
Тілейсің саулығымды әрқашан да.
Осы ғой шалқытатын шабытымды,
Осы ғой анықтайтын бағытымды.
Тауып шын өзіңменен бақытымды,
Ән мен жыр жүрегімнен ағытылды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақтың жыр жазбаған баласы аз ба?

  • 0
  • 0

Қазақтың жыр жазбаған баласы аз ба?
Қазақтың шын маздаған данасы аз ба?
Абайдай асылдан соң, ғасырдан соң,
Жарқ етті Мұқағали Қарасазда.

Толық

Ұйқамақ

  • 0
  • 0

Ел билеген бір бастық,
Жүрді зор боп дүр бастық.
Түкірігі жерге түспеді,
Өз білгенін істеді.

Толық

Абылай хан

  • 0
  • 0

Сөз бастадым, а, Құдай,
Атсын әппақ таңым-ай.
Ерлерімді қолдай гөр,
Қысылғанда жаным-ай.

Толық

Қарап көріңіз