Өлең, жыр, ақындар

Шындық

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1187
Осы біз шындықты айтсақ өлеміз бе?
Орынсыз мақтанамыз келеміз де.
Бір жерде бір сөзіміз өте қалса,
Көзіміз шыға келер төбемізге.
Еліріп ешбір жанға қарамаймыз,
Талант деп өзімізді бағалаймыз.
Өлеңнің бес-алты ауыз басын құрап,
Жазушылар одағын жағалаймыз.
Білмейміз әлек болып әлімізді,
Жалдаймыз жалған сөзге жанымызды.
Шырқаймыз шылп етпестен иемденіп,
Үйренген өзгелерден әнімізді.
Біз қайтіп бұл әдетпен артыламыз?
Көп көріп аз нәрсені, артынамыз.
Нан пісіп кеудемізге болмай жатын,
Бұлақтай құмға сіңген сарқыламыз.
Адам боп әуел баста жаратылып,
Жасаймыз жанға бітпес дара қылық.
Өлеміз өзгелерге кінә тағып,
Өлсек те орға жығып дарақылық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен болмасаң

  • 0
  • 0

...Мүмкін еді
Менің жанар, жанбасым да.
Бақытқа душар болар, болмасым да.
Ақын боп туғаныммен,

Толық

Бір әрекет етейік

  • 0
  • 0

Тағы да бір зұлматтың
Басталғандай белгісі.
Өмір деген қымбат тым,
Келер кімнің өлгісі?

Толық

Ақ пейіл аңқылдаған адамдар-ай

  • 0
  • 0

Ақ пейіл аңқылдаған адамдар-ай,
Бір табан жақындаңдар маған қарай.
Ұғыңдар пенделіктің салқыны деп,
Өткізсем ойсыз күндер алаңдамай.

Толық

Қарап көріңіз