Өлең, жыр, ақындар

Бұлт басса көгімді бұлаңданып

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1075
Бұлт басса көгімді бұлаңданып,
Қадаламын көзіңе күмәнданып.
Қабағыма қайтадан күн қонады,
Жанарыңнан жалт еткен нұр аңғарып.
Кетсе шайым кей кезде қылаңданып,
Қадаламын көзіңе күмәнданып.
Көремін де көл-көсір көңіліңді,
Сіміремін сілкіне сырамды алып.
Шыға қалсаң көшеге сылаңданып,
Қадаламын көзіңе күмәнданып.
Сымбатына сұқтанып, жанар отым
Тұманданып кетеді-ау, тұманданып.
Сезбесем де секемді күнәнді анық,
Қадаламын көзіңе күмәнданып.
Бұл азаптан қай күні құтыламын?
Қай сағатта қасыңа тынам барып?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Су мен қу

  • 0
  • 1

Су бірде лепірді,
Көпірді:
– Бар ма екен шын мықты
Мына мен секілді?

Толық

Мен қалалықпын

  • 0
  • 0

Бозарып таң атқаннан таралып түн,
Оянам жан-жағыма қаранып мың.
Жүгірем жұртпен бірге газет алып,
Жаршысы болу үшін жаңалықтың, –

Толық

Ай

  • 0
  • 0

Тынық түнде төбеңде
Төгіп тұрар ай нұрын.
Тұнық көлдің төменде
Тербетеді айдынын

Толық

Қарап көріңіз