Өлең, жыр, ақындар

Туған жердің алабы

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1284
Туған жердің алабы
Тұла бойды тербеген.
Серік болып самалы,
Желпіндірген желменен.
Құлдыраған қояны
Кесіп өтіп көлденең,
Құлақ тіге қояды
Қыр басынан көк дөнен.
Жусан жапқан жоталы
Қызыл күрең құм белдер.
Бақырауық боталы
Іркес-тіркес інгендер.
Қоралы қой қозылы,
Үйірлер мен табындар.
Бәрінің де өз үні
Өзіндік бір сарын бар.
Көк белдерден көделі
Көтеріліп бозторғай,
Керемет күй төгеді
Бір орыннан қозғалмай.
Жүрегіңе ең жуық
Бабалардың мекені.
Сағым буып, жел қуып,
Бұлдырайды бөкені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атағы болмады деп алып берген

  • 0
  • 0

Атағы болмады деп алып берген,
Жерім жоқ басшыларға налып көрген.
Ақырын жүріп келем анық басып,
Бағадан артық не бар халық берген?

Толық

Көлеңке мен адам

  • 0
  • 0

Ұстаймын деп болды әуре Көлеңкені бір Есер:
Қашып берді Көлеңке, қуып еді ол ілесе,
Көлеңке де жүгірді, жүгіргенде ол тіресе.
Қосқанда Есер екпінді, ол да зырлай жөнеді,

Толық

Алла мен «Кәлла»

  • 0
  • 0

Адамға жанды Алла берген,
Сонымен бірге «Кәлла» берген.
Яғни, бас берген ойлайтын,
Ойнайтын, тойлайтын.

Толық

Қарап көріңіз