Өлең, жыр, ақындар

Туған жердің алабы

  • 05.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1178
Туған жердің алабы
Тұла бойды тербеген.
Серік болып самалы,
Желпіндірген желменен.
Құлдыраған қояны
Кесіп өтіп көлденең,
Құлақ тіге қояды
Қыр басынан көк дөнен.
Жусан жапқан жоталы
Қызыл күрең құм белдер.
Бақырауық боталы
Іркес-тіркес інгендер.
Қоралы қой қозылы,
Үйірлер мен табындар.
Бәрінің де өз үні
Өзіндік бір сарын бар.
Көк белдерден көделі
Көтеріліп бозторғай,
Керемет күй төгеді
Бір орыннан қозғалмай.
Жүрегіңе ең жуық
Бабалардың мекені.
Сағым буып, жел қуып,
Бұлдырайды бөкені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саққұлақ

  • 0
  • 0

Қашан көрсең Тыңбайды,
Көк шыбықты ат қып ап,
Үйінде бір тұрмайды,
Күні бойы шапқылап.

Толық

Жолда тас жатыр

  • 0
  • 0

Енсе де жанарыңа сұрақ, күдік,
Өмір өтіп барады жылап, күліп...
Қызықсың-ау, адамдар,
Жолдарыңнан

Толық

Демалыс

  • 0
  • 0

Малынып нөсеріне қызыл нұрдың,
Қанымды қызу күнмен қызындырдым.
Теңіздің жағасында қалғып кеттім,
Әуені тербеп мылжың ұзын жырдың...

Толық

Қарап көріңіз