Өлең, жыр, ақындар

Қарқара

  • 06.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1380
Қарқара – бағы жанған жер,
Бабалар ізі қалған жер.
Қарсы кеп орыс патшаға,
Албандар атой салған жер.
Мұқағалидай ақынның
Жырлары қанат жайған жер.
Қырғыздар келіп тойда бір,
Бөскенде кеуіп, әйда бір:
«Кенесарыларың қайда жүр?
Қалдырдық басын сайда бір», –
Дегенде, Албан ерлері
Отырған бөсіп төрдегі
Қырғыздың манаптарын да,
Нөкерлерін де жанында
Ат құйрығында сүйретіп,
Қабырғаларын күйретіп,
Кененің кегін алған жер,
Қарқара – жыр боп қалған жер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ала қойлар

  • 0
  • 0

Патша Арыстан қойларды ала сүймеді,
Оп-оңай-ақ болар еді жоюға,
Заңсыздау ғой, бірақ сөйте қоюға –
Сол үшін бе тәжді киіп жүргені?

Толық

Айна

  • 0
  • 0

Ойыншық ат үшін
Қызарып құлағым,
Ініммен шатысып,
Жата қап жыладым.

Толық

Махаббатым – әнім

  • 0
  • 0

Махаббат – әсем әнім менің,
Әсем әнім менің – махаббат.
Қарақат көздеріңнен сенің
Шашылады шуақ шапағат,

Толық

Қарап көріңіз