Өлең, жыр, ақындар

Қарқара

  • 06.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1317
Қарқара – бағы жанған жер,
Бабалар ізі қалған жер.
Қарсы кеп орыс патшаға,
Албандар атой салған жер.
Мұқағалидай ақынның
Жырлары қанат жайған жер.
Қырғыздар келіп тойда бір,
Бөскенде кеуіп, әйда бір:
«Кенесарыларың қайда жүр?
Қалдырдық басын сайда бір», –
Дегенде, Албан ерлері
Отырған бөсіп төрдегі
Қырғыздың манаптарын да,
Нөкерлерін де жанында
Ат құйрығында сүйретіп,
Қабырғаларын күйретіп,
Кененің кегін алған жер,
Қарқара – жыр боп қалған жер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шөпшекті өлең

  • 0
  • 0

Аяп та сені аурумын қоса көптен мен,
Амалым қайсы азап та бірге шеккенмен.
Жазар ем сені, дәрі қайнатуға болмайды-ау,
Өлеңдерімнің ішіндегі ғажап шептерден.

Толық

Шымшық пен шегіртке

  • 0
  • 0

Бір Шымшық Шегірткені ұстап алды,
Әңгіме қысқа болды:
– Жазығым не, Шымшығым?
Дәмің сондай тым шырын,

Толық

Балалық махаббат

  • 0
  • 0

Балалық махаббатым
Алдыңда ақтарылды.
Шашатын шапағатын
Көп күттім ақ таңымды.

Толық

Қарап көріңіз