Өлең, жыр, ақындар

Қарқара

  • 06.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1201
Қарқара – бағы жанған жер,
Бабалар ізі қалған жер.
Қарсы кеп орыс патшаға,
Албандар атой салған жер.
Мұқағалидай ақынның
Жырлары қанат жайған жер.
Қырғыздар келіп тойда бір,
Бөскенде кеуіп, әйда бір:
«Кенесарыларың қайда жүр?
Қалдырдық басын сайда бір», –
Дегенде, Албан ерлері
Отырған бөсіп төрдегі
Қырғыздың манаптарын да,
Нөкерлерін де жанында
Ат құйрығында сүйретіп,
Қабырғаларын күйретіп,
Кененің кегін алған жер,
Қарқара – жыр боп қалған жер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саққұлақ

  • 0
  • 0

Қашан көрсең Тыңбайды,
Көк шыбықты ат қып ап,
Үйінде бір тұрмайды,
Күні бойы шапқылап.

Толық

Қыз бен балық

  • 0
  • 0

Қайраңда қап бір шабақ,
Құйрығымен құм сабап,
Жылжи алмай малтығып,
Жатыр еді алқынып.

Толық

Өмір сахнасы

  • 0
  • 0

Қарап тұрсаң өмірге,
Біздің қоғам тегінде,
Үлкен театрдан аумайды,
Халық қоғадай қаулайды.

Толық

Қарап көріңіз