Өлең, жыр, ақындар

Алтын тісті арлан

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1228
Тілі мәлім талайға
Түлкі Арланды емдеді:
– Азу тісті қалайда
Алмастырған жөн, – деді.
Салып берем алтыннан,
Жарқыратып жүресің.
Шығып тұйық қалпыңнан,
Ыржалақтап күлесің.
Аңның бәрі тамсана,
Ауызыңа қарайды.
Содан кейін жан сала,
Тамақтайсың талайды.
Көп ұзамай Арланның
Болды азуы алтыннан.
Бірақ, басқа салған мұң,
Не пайда құр жарқылдан?
Тісі қақсап Арланның,
Татымды түк татпады.
Тамағына аңдардың
Алтын тісі батпады.
* * *
Тыңдағандар Түлкіні,
Болар түбі күлкілі:
Ақылы жоқ сол Арлан
Аштан өлді бір күні.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Солдат сәлемі

  • 0
  • 0

Туған жерден жырақта
Ауылды аңсап жатырмыз.
Бұл күндері, бірақ та,
Бала емеспіз, батырмыз.

Толық

Ұр, тоқпақ

  • 0
  • 0

Ерте, ерте кезде
Болыпты бір кезбе.
Таппапты еш кәсіп
Аңшылықтан өзге.

Толық

Достарға хат

  • 0
  • 0

Тай-құлындай тату өсіп қосқан үн,
Армысыңдар, ауылдағы достарым!
Астанада арман қуып жүрмін деп,
Ат тұяғын салмай кету досқа мін.

Толық

Қарап көріңіз