Өлең, жыр, ақындар

Алтын тісті арлан

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1450
Тілі мәлім талайға
Түлкі Арланды емдеді:
– Азу тісті қалайда
Алмастырған жөн, – деді.
Салып берем алтыннан,
Жарқыратып жүресің.
Шығып тұйық қалпыңнан,
Ыржалақтап күлесің.
Аңның бәрі тамсана,
Ауызыңа қарайды.
Содан кейін жан сала,
Тамақтайсың талайды.
Көп ұзамай Арланның
Болды азуы алтыннан.
Бірақ, басқа салған мұң,
Не пайда құр жарқылдан?
Тісі қақсап Арланның,
Татымды түк татпады.
Тамағына аңдардың
Алтын тісі батпады.
* * *
Тыңдағандар Түлкіні,
Болар түбі күлкілі:
Ақылы жоқ сол Арлан
Аштан өлді бір күні.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сараң мен тауық

  • 0
  • 0

Қолда барын жоғалтар тойымы жоқ сараңдар;
Уақыт аз іздестіріп алаңдар,
Сенем оған – көп қой олар қатарда,
Әуре болып жатам ба,

Толық

Қызыр қонақта

  • 0
  • 0

Қызырды біз айыптауға дайынбыз:
Кімнің төмен дәрежесі, кім кедей,
Өте алмайды оны сөкпей, тілдемей,
Түптеп келсек, кінәліміз дәйім біз.

Толық

Ұқсастық

  • 0
  • 0

Түрлі-түрлі мақам бар
Келе жатқан баяғыдан.
«Шіриді, – деген мақал бар, –
Балық басынан,

Толық

Қарап көріңіз