Өлең, жыр, ақындар

Алтын тісті арлан

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1274
Тілі мәлім талайға
Түлкі Арланды емдеді:
– Азу тісті қалайда
Алмастырған жөн, – деді.
Салып берем алтыннан,
Жарқыратып жүресің.
Шығып тұйық қалпыңнан,
Ыржалақтап күлесің.
Аңның бәрі тамсана,
Ауызыңа қарайды.
Содан кейін жан сала,
Тамақтайсың талайды.
Көп ұзамай Арланның
Болды азуы алтыннан.
Бірақ, басқа салған мұң,
Не пайда құр жарқылдан?
Тісі қақсап Арланның,
Татымды түк татпады.
Тамағына аңдардың
Алтын тісі батпады.
* * *
Тыңдағандар Түлкіні,
Болар түбі күлкілі:
Ақылы жоқ сол Арлан
Аштан өлді бір күні.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңбыр жыры

  • 0
  • 0

Құйшы, жаңбыр, шелектеп құйшы келіп,
Бармағынан бал тамған күйші болып.
Жадау тартқан реңі жасыл әлем
Шыға келсін шырайлы биші болып.

Толық

Туысыңды таптың ба?

  • 0
  • 0

Жайпаң іздеп туысын,
Сүзіп қуыс-қуысын,
Мекемелерді шарлап жүр,
Басшыларын барлап жүр.

Толық

Жүректен шықпай өлең жатталмайды

  • 0
  • 0

Жүректен шықпай өлең жатталмайды,
Ақын сыр оңайлықпеп ақтармайды.
Тарттырар тауқыметі, азабы мол,
Жыр жолы – арман, үміт, жатқан қайғы.

Толық

Қарап көріңіз