Өлең, жыр, ақындар

Алтын тісті арлан

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1411
Тілі мәлім талайға
Түлкі Арланды емдеді:
– Азу тісті қалайда
Алмастырған жөн, – деді.
Салып берем алтыннан,
Жарқыратып жүресің.
Шығып тұйық қалпыңнан,
Ыржалақтап күлесің.
Аңның бәрі тамсана,
Ауызыңа қарайды.
Содан кейін жан сала,
Тамақтайсың талайды.
Көп ұзамай Арланның
Болды азуы алтыннан.
Бірақ, басқа салған мұң,
Не пайда құр жарқылдан?
Тісі қақсап Арланның,
Татымды түк татпады.
Тамағына аңдардың
Алтын тісі батпады.
* * *
Тыңдағандар Түлкіні,
Болар түбі күлкілі:
Ақылы жоқ сол Арлан
Аштан өлді бір күні.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еріншек

  • 0
  • 0

Аңдап ана көңілін,
– Қарным ашты, – деп інім,
Сұрап еді тамақты,
Ұсынды анам табақты:

Толық

Қалқам-ай

  • 0
  • 0

Қыздары қазағымның сұлу неткен?
Секілді таңғажайып сұлу көктем.
Келісті келбетімен, қылығымен
Жаныңды жадыратып, жылу төккен.

Толық

Тышқандардың тілегі

  • 0
  • 0

Біз Тышқанбыз, Тышқанбыз,
Дән тереміз тыстан біз.
Жол бойынан ін қазып,
Жинап жүрміз күнде азық.

Толық

Қарап көріңіз