Өлең, жыр, ақындар

Құлқын

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1332
Құлқын қоймашы болды,
Алпыс екі айласы болды.
Соның арқасында
Көл-көсір пайдасы болды.
Алдымен алманы жеді,
Макарон-салманы жеді.
Сонан соң Қоянға деген
Жүгері жарманы жеді.
Кейіннен кебекті жеді,
Тоқыма кенепті жеді.
Біртіндеп темір-терсек,
Шеге мен шелекті жеді,
Кетпен мен күректі жеді,
Су құбыр шүмекті жеді,
Тіпті, бала отыратын
Темір түбекті жеді.
Содан не керек,
Болды бір керемет.
Жұтып еді сүйменді
Езуін кере кеп.
Көмейіне кіріп барды,
Кептеліп тұрып қалды.
Құлқынның содан бастап
Ауызы құлыпталды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Отандасым, келдің бе?

  • 0
  • 0

Қарлығаштай қияннан,
Келдің ұшып, бауырым.
Ата қоныс ұяңнан,
Қарсы алады қауымың.

Толық

Оңашадағы ой

  • 0
  • 0

Жатқам жоқ жапан далада,
Жатырмын ауруханада.
Дүние қандай тып-тыныш,
Келген жоқ қатын, бала да.

Толық

Ұрт пен мұрт

  • 0
  • 0

Мұрт қаулап өсіпті,
Өсіпті де бөсіпті:
– Осы мен Мұртпын ба?
– Мұртпын!

Толық

Қарап көріңіз