Өлең, жыр, ақындар

Сыншы мен сыпырғы

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1606
Отырып Сыншы моншада
Сыпырғыменен сырласты:
– Өлеңі нашар болса да,
Сынармын қалай құрдасты?
Сыпырғы айтты:
– Әй, аға,
Сынауда менен сабақ ал.
Әкең де болса аяма,
Сықпыртып тұрып сабап ал.
Мәселен,
Мына сені мен
Жосытқан сайын жаныңнан,
Арылып арам теріңнен,
Аласың ләззат молынан..
Болса да жақын жолдасың,
Сыйыңмен ашы қарып ал.
Ширығып ақын сонда шын,
Жырынан нашар арылар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соқпақтар

  • 0
  • 0

Қарақұм бұл –
Жолсыз дала көсілген.
Алақанның
Аясындай өресі,

Толық

Қасиет

  • 0
  • 0

Бұл адам өмірді бір рет сүреді,
Тірліктің қысқасын тым жақсы біледі.
Осынша аз ғана уақыт ішінде
Сан рет жылайды, күледі.

Толық

Ақынның кейбір кездері

  • 0
  • 0

Гүлдің де кезеңі бар ашылатын,
Көзіңе оттай ыстық басылатын.
Сол шақта қолтықтасып қыз бен жігіт,
Жетуге қыр басына асығатын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар