Өлең, жыр, ақындар

Сыншы мен сыпырғы

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1626
Отырып Сыншы моншада
Сыпырғыменен сырласты:
– Өлеңі нашар болса да,
Сынармын қалай құрдасты?
Сыпырғы айтты:
– Әй, аға,
Сынауда менен сабақ ал.
Әкең де болса аяма,
Сықпыртып тұрып сабап ал.
Мәселен,
Мына сені мен
Жосытқан сайын жаныңнан,
Арылып арам теріңнен,
Аласың ләззат молынан..
Болса да жақын жолдасың,
Сыйыңмен ашы қарып ал.
Ширығып ақын сонда шын,
Жырынан нашар арылар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самайға сәуле түсіп күміс қырау

  • 0
  • 0

Самайға сәуле түсіп күміс қырау,
Жетпістің жотасында тұрыс мынау.
Қалдырып балалық пен шалалықты,
Көз салып өткен күнге, құрыстым-ау.

Толық

Тәттігүлдің ащы зары

  • 0
  • 0

Осы мен басында
Кім едім, кім едім?
Он сегіз жасымда
Жайнаған гүл едім.

Толық

Айтшы

  • 0
  • 0

Сүйіктім менің, сөзіме сенгін,
Бір сәт те болса, қасыма келгін.
Бір сәт те болса, қалуың үнсіз –
Мақұлдап мені, сүюің мінсіз.

Толық

Қарап көріңіз