Өлең, жыр, ақындар

Сыншы мен сыпырғы

  • 11.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1354
Отырып Сыншы моншада
Сыпырғыменен сырласты:
– Өлеңі нашар болса да,
Сынармын қалай құрдасты?
Сыпырғы айтты:
– Әй, аға,
Сынауда менен сабақ ал.
Әкең де болса аяма,
Сықпыртып тұрып сабап ал.
Мәселен,
Мына сені мен
Жосытқан сайын жаныңнан,
Арылып арам теріңнен,
Аласың ләззат молынан..
Болса да жақын жолдасың,
Сыйыңмен ашы қарып ал.
Ширығып ақын сонда шын,
Жырынан нашар арылар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құштарлық

  • 0
  • 0

Тарылып тұтқиылдан бұл тынысым,
Жүрегім, жиіледі бұлқынысың.
Төңірек түнереді неге сонша?
Күн көріп келдім бе әлде құлұын үшін?

Толық

Ақмарал

  • 0
  • 0

Ойлап жүрем өзіңді күніменен,
Көз алдымнан кетпейсің түніменен.
Түсіме де сені жиі көрем,
Түсіндірем, жаным, мұны немен?

Толық

Қолдаушы

  • 0
  • 0

Кездесіп, қол алысып,
Былай деді танысым:
«Осы сенің керемет
Қолдаушыңның бары шын.

Толық

Қарап көріңіз