Ноль
- 2
- 4
Қаламым, қарындашым – жан жолдасым!
Жау болды жан аяспас сан жолдасым.
Қайрылып, мейірімденіп қарамайды,
Кеше – аласа, бүгін – зор, паң жолдасым.
Шаранамен туып едiң,
Бөз оранып өтесiң.
Бiр сағымды қуып едiң,
Қай уақытта жетесiң?
Бiлiмдiлер сөз жазып, зарлағанда,
Ой кезiп, жердiң жүзiн шарлағанда,
Алдаусыз адам өмiрiн түзетерлiк
Әдiлет, ынсап, мейiрiм бар ма адамда?
саяжан
өте жақсы
канира
Аурусыз жанға айла жоқ өлеңінің мағнасын түсіндіріп жібере аласындарма өтініш өз ойым жеткіліксіз болып түр еді.
Табыс шəкəрім
Маған ұнады