Өлең, жыр, ақындар

Өгіздің өкпесі

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 893
Бізді атамзаманнан Өгіз дейтін,
Шөп салып, жем жегізбейтін.
Жайылым кең болатын,
Ауасы ем болатын.
Қамыс құлақты,
Белден келген құрақты
Кешіп жүріп, мол-ақ жейтінбіз,
Тілмен орап жейтінбіз.
Қарын айналып кететін,
Бар дене майланып кететін.
Енді не болды?
Шыққыр көз не көрді?
Жасыл жайлау жыртылып,
Шөп тамыры қырқылып,
Тарылтып төңіректі,
Орнына егін екті,
Біздерді еңіретті:
Өріске бармайтын болдық,
Шөп басын шалмайтын болдық.
Біздерді қорада бағатын болды,
Жемді алдымызға салатын болды.
Сонда, жем деген –
Төгілген терменен
Егілген егін емес пе?
Ал, шөп болса –
Жайылым көп болса,
Еңбексіз-ақ тегін емес пе?
Ай, әттең,
Жайылмаған соң аяқпен,
Жүгерінің сабағы,
Бидайдың сабаны
Бойыңа жұқпайды екен,
Бүйірің шықпайды екен.
Ұстамай тек байлауда,
Еркін айдауда
Жіберсе кең жайлауға,
Сонда нағыз Өгіз болар едік,
Әлдеқайда семіз болар едік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айнат қызыма

  • 0
  • 0

Туған күн құтты болсын, Айнат қызым,
Туғаннан қажырлысың, айбаттысың.
Өмірдің қиындығын көп көрсең де,
Қайыспас қарағайдай қайраттысың.

Толық

Ұлы дала

  • 0
  • 0

Ұлы дала – ұлылардың даласы,
Өмір сүрген даналардың данасы.
Ағайынды алты Алаштың баласы –
Алтай менен Атыраудың арасы.

Толық

Сәттік сезім

  • 0
  • 0

Бір сәтте сені түсіндім,
Бір сәтте қолды ұсындым.
Бір сәтте сендік сезімді
Көңілін баурап халықтың,

Толық

Қарап көріңіз