Өлең, жыр, ақындар

З. Дәуітовке

  • 09.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1983
Жанарыңда мұнар мұң бар,
Со бір мұң,
Кіреукесін көтертпейді-ау көңілдің.
Бұйра шашың бұлт ішінде желбіреп,
Ағып бара жатасың,
Аспанында Өмірдің.

Қабағыңда бір қайғы бар,
бір қайғы,
Со бір қайғы бақытыңды бұлдайды.
Ту-у биіктен ет-жүрегің елжіреп,
Телміресің Төменге,
Құшағыңа ап нұрлы Айды.

Дидарыңда сағыныш бар,
Сағыныш,
Со сағыныш жасар бір күн жарылыс.
Өкінгенге өткеніңді қанып іш...
Жерде қалған Қайғыңды,
Аспаныңа алып ұш!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылға аттанарда

  • 0
  • 0

Шаһари шақтар шырай бермеді шабытқа,
Бет бұрдым талай белгісіз,бұлдыр бағытқа.
Бес қабат үйдің тар бөлмесіне таңылдым,
Сөнген сезімдей, қақшитқан қайың табытқа.

Толық

Кезіктім саған...

  • 0
  • 0

Кезіктім саған...,
Аңсарым ауып мәңгілік жыр мен сезімге,
Ақ арманымды ән қылып жүрген кезімде.
Кезіктім саған...,

Толық

Болжам

  • 0
  • 0

Әр ақынның өмір жолы әр қалай,
Біраз жерден бұйырған-ды дәм талай,
Ат салысып жүргеннен соң өнерге.
Қаншама рет бармақ болып асырғанмен айламды,

Толық

Қарап көріңіз