Ақ жаңбыр
Көктемде бір тоғайлар шуылдайтын,
Көктемде бір дуылдайтын,
Бетке жұққан даланың ақ тозаңы,
Ақ жаңбырлар жумаса, жуылмайтын.
Тамшы көрмей, тобарсып қалған қыр да,
Жаутаңдайтын аспаннан жауған нұрға.
Ақ жаңбырдың астында жүйткіп жүріп,
Біз де айналып кетуші ек ақ жаңбырға.
Көңілдің де,
беттің де кірі кетіп,
Ағушы едік даланы дүбірлетіп,
Ақ найзағай секілді айқыш-ұйқыш,
Ақ жауынның арасын тіліп өтіп.
Аспан жерге түскендей күркірейтін,
Күркіресе-ақ болғаны–қыр түлейтін...
Шаң-тозаңнан іштегі арылардай,
Көкірек те сондай бір күй тілейтін...
Жел-құйынның кілегей шаңы басып,
Аңызақтың өтінде арып-ашып,
Қоңырайған қырлардай бірте-бірте,
Кете ме екен оның да әрі қашып.
Бұйра бұлттар бір кетіп, бірде келіп,
Шатқал шыңнан аса алмай тұр бөгеліп.
Жуып-шайып өтетін тасқын судай
Бір ақ жаңбыр кеудеме жүр керегіп...
- Ескен Елубаев
- Дмитрий Иванович Писарев
- Мишель де Монтень
- Платон
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі