Өлең, жыр, ақындар

Тілің өлсе...

Адамдардың таза арнаға көшкені –
Бір арнаға көтеріліп өскені.
Ал егер де туған тілін ұмытса –
Қадірі кетіп, тарихынан өшкені.

Тілің өлсе – өзіңнің де өлгенің,
Өз тәніңді қара жерге көмгенің.
Рухтылық пен батылдықтан кенде боп,
Жалын шашар күшің қалмай сөнгенің.

Сөнбеу үшін мәңгілікке ғаламда,
Нақ тіліміз болу керек аманда.
Тіл жоғалса, ұлтымыз да жоғалар,
Дәл сондай күн жақындаса жаман да.

Қазақ тілі – қазынасы ұлтымның,
Түсінер-ау осы сөзді жұрт бір күн.
Әйтсе-дағы анам тілі өлмейді,
Өйткені оның қасиеті бір тылсым.

Мейлі біздер тіл білейік жүздеген,
Жан болайық болашақты көздеген.
Айтып кеткен Мырза Әли атамыз
Өз тіліңді артық қой деп өзгеден.

Қазақ десе егіледі жаным шын,
Қазақ тілі – айнасы ғой арымның.
Мың жыл жүрсе дәмі кетпес тілімнің,
Баса алмайды орнын орыс, ағылшын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар