Бағыңды барда бағала

Ананың көңілі тап – таза аппақ қар сынды,
Баласы үшін жүрегі жиі алқынды,
Анаңның сүтін ақтауға тиіс әр адам
Арттырғың келсе абырой , атақ, парқыңды.

Қалмасын мүлде қараусыз сенің қарт анаң,
Уміттер үйін жағалап жүр ғой қанша адам.
«Жынды боп кетсе, байлап бақ» деген халқымыз,
Бақытты анаң немере бағып шаршаған.

Анадан безген «тасбауыр» неге көбейді?
Жатсынып қусаң, көресің кімнен мерейді?
Алдына келер, жасаған ісің қалпында
Қарттығың келер, кім сені сонда демейді?

Маңында болса, қыратың ,төбең – атпен тең,
Ақылды қария – жазулы кітап,хатпен тең.
Өмірдің мәні бола ма, ойлап қарасаң,
Қымбатты жанды жауыңнан бетер жат көрсең?

Үлкенді сыйлау – міндетің ,асқақ парызың
Арқалап Мекке, барсаң да бітпес қарызың,
Көрмесін Ана өмірде ешбір жамандық
Барлығың бүгін Анаға еткін Тағзым!

---