Күзбен сырласу

Оранып сары кілем жасыл бақтар.
Тамыздың тамылжыған соңғы күні,
Естіліп қоңыр күрең күздің үні.

Теңселіп ақ қайыңдар, қарағайлар,
Аққуын аңсағандай жағалаулар.
Қиқулап қанат қағып қас қағымда,
Ұшады жыл құстары көз алдымда,

Пісіпті сары егін масақтанып,
Жинайды диқандарым масаттанып.
Қамына қатал қыстың кіріскендей,
Еңбектің майданында көріскендей

Күн нұры қақтағандай жер бедерін,
Қара бұлт торлағандай көк кемелін.
Көк аспан қара жермен тілдескендей,
Қос алып күш сынасып белдескендей.

Сыңғырлап соғылуда қоңыраулар,
Мектепке асығуда оқушылар.
Жүздері қуаныш пен нұрға толы,
Күтседе үлкен өмір сынға толы.

Алтын күз алтын дәнін ұсыныпты,
Қадірін барша қауым ұғыныпты.
Жемісін ала жаздай еңбегінің,
Бейнетін, зейнетімен көргенінің.

Кең далам көсілгендей кең арқасын,
Орманды, тар шатқалды, таулы тасын.
Аң құстың мекен еткен ордасындай,
Қамалы мықты берік қорғасындай.

Күз айы жыл он екі арасында,
Тағатсыз сары күзді тосасыңда.
Күз жазды, қыс көктемді алмастарып,
Бір-бірін тізбегімен жалғастырып.

---