Өлең, жыр, ақындар

Мұңлы қазақ

Қазақтан мұңның үні естіледі,
Жастарға қашан осы ес кіреді?
Түйеге салынған бір мұрындықтай,
Қыздарымыз танауын тестіреді.

Еуропаның беріліп жағына тым,
Жастарымыз болды жиі жаңылатын.
Жаңа туған бөбектер бесік емес,
Болды қазір қоқыстан табылатын.

Білмейтіндер қара мен ақ арасын,
Айтып жүр әже менен атаға сын.
Ардан безген имансыз, тасжүректер
Қарттар үйіне тастап жүр ата-анасын.

Ойламастан ұрпағын, ел ертеңін
Ұсақталып бара жатыр көп еркегім.
Мешітте емес, клубтарда сауық құрып,
Бақыт іздеп жүр түбінен бөтелкенің

Қазақ ұлы көк бөрінің тегі еді,
Елдің қамын ойлайтын сері еді,
Қазіргі ерлер еліне гүл боп емес,
Есі кетіп есірткімен егіледі.

Мұңымды айтып қазаққа төгемін жыр,
Жастарым өзге дінге көп еріп жүр.
Қыздарым қылығынан айырылып,
Ерлерім ардан безіп көгеріп жүр.

Түбінен қиып тастап бұрымдарын,
Елемей ел ырымын, тыйымдарын,
Қыздарым жүр мейрамхана алдарында,
Саусағына қысып алып шылымдарын

Бір топ жастар кіріп алып өзге дінге,
Ойланады, сөйлейді өзге тілде.
Кейбір жастар Иракта, Сирияда,
Соғысып жүр көрінбей көзге мүлде.

Барады арнасынан қаным асып,
Рухани бара жатыр қарын ашып.
Болған соң мен қазақтың бір ұрпағы
Жыр толғадым халқыма жаным ашып.

Жүрекке қанша мұңдар жиналса да,
Жойылады, исламға илан сана.
Жастардың жүрегіне бер Тәңірім
Адамдық пен адалдық, иман, сана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз