Бір Қуаныш

Жадау тірлік, ой кеміріп, кемді əр күн,
Қаңқу сөзге көндігерме енді əркім?
Əттең көңіл құлазыған ен дала,
Бір ғажабы, жүрегімде сен барсың!

Қаңғып кетті жабағы бұлт бір келмей,
Таулар анау шіренеді қыр көрмей.
Қайран өмір күресінге тастады,
Бір азабы, ұнатқаның сыр бермей.

Ай киімсіз, телміреді тас, талы,
Махаббатшыл сүмбіленің аспаны.
Шіркін сезім мұнар мұңды мезет бұл,
Бір мазағы, қалағаның басқаны...

Таңда атар шекесіне күнді іліп,
Өткенің бе?
Түрлі күмән, түрлі үміт.
О, қылықтым, түр жасанып күлсең де,
Бір өкініш, жабырқауың жырды ұғып.

Ажал епті, ақберенге оқталған,
Тектің қайда түзу сөзге тоқталған?
Беу, дариға, мені әбігер етсең де,
Бір жұбаныш, ар алдында сотталған.

Қалу үшін ғапыл болмай, жақсы атқа,
Қобалжыма, нық сенімді ақсатпа!
Шын бақытың теріс қарап күтсе де,
Бір қуаныш, ұмтылуың мақсатқа...

 Р.S.  Ол тағдырың болар бәлкім бас тартпа!

---