Сырлы Созақ

Бар қазаққа бөлгендей бақ-ырысты,
Қиял шіркін алысқа алып ұшты.
Шабытымның от-ойы лаулап жанып,
Созағымда жүрмін мен бәрі күшті.

Тоқсан жылдық тарихы бар азат далам,
Маған әркез өзіңнің ғажап бағаң.
Сырлы Созақ әрқашан өсе бергің,
Өзіңе жыр арнайды қазақ балаң.

Бағы болып жүре бер әр маңдайдың,
Өзіңнің биігіңе тандаңбаймын.
Тысқа шықсам өзіңнен жырақ елім,
Өзіңе тез қайтуды армандаймын.

Созақпен біздің қоғам түзелгендей,
Қасиетің бар біздерге Қызылкөлдей.
Қасиетіңді толықтай біле алмаймыз,
Созақтай жәннәт жердің ізін көрмей.

Көне жердің беймәлім сырлары бар,
Құлыншақтай ақынның жырлары бал.
Мыңжылқы,Келіншек тау,Қаратаудай,
Алпамса,биік-биік шыңдары бар.

Сырлы Созақ өзіңе жыр арнадым,
Сен дегенде тынымсыз тұра алмадым.
Тоқсан жылдық көнекөз тарихы бар,
Өзің үшін келеді ұраңдығым.

Құмында сыр, жырлар бар даласында,
Маржан сөз, әсем ән бар арасында,
Өсетін, өнденетін, жанданатын,
Үлгі болар Созағым бар асылға.

---