Өлең, жыр, ақындар

Адал және арам достық

Көкірегіңді көтерерсің досым көп деп, көп менен.
Мына менде танысым көп, бірақ досым жоқ демен.
Бір достар бар xабарласар, көрісерміз тек кейде,
Бірақ соның өзі дағы ғұмыр сәтке жетпей ме?!

Бір достар бар тіл қататын күні-түн,
Ақтарар сыр, жүрегінің үмітін.
Ал бір достар арам болар, көзге оттай байқалар,
Ақшаң болса, бедел болса, дос болшы деп айталар.

Достық солай бөлінеді тарауы көп тармақ та,
Адал дос бол,арам досқа түсіп қалма қармаққа
Демеп отыр, достарыңды, қол ұшын бер аямай,
Шын достарың қайтарады кәміл сенем аянбай



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз