Жыламасын, жер-ана!
- 0
- 0
Таза болсын даламыз,
Таза тұрсын қаламыз.
Аялайық бәріміз,
Жер де біздің Анамыз.
Соңғы сапар
Жаратқаннан жетті жарлық,Аласарды биігім.
Өзіңменен кетті барлық,
Әлемдегі мейірім.
Көтере алмай басымды тік,
Өзегімді өрт алды.
Жанарымның жасын жұтып,
Тағдырымнан сор тамды...
Тоқтады ма ғұмыр-кеуде,
Ажал – арсыз тегі, шын...
Тек өзің ең жұмыр жерде,
Құдірет күш мен үшін.
Өкініштен жалын жұтқан,
Өр көңілім жасиды.
«Құдіретті» алып жыққан,
Құдіретке бас идім.
Ғазиз жаның Хаққа аманат,
Еңсемді езді ескі мұң...
Өзің кеткен жаққа қарап,
Өтеді енді «бес күнім».
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарашадағы қаралы өлең
- 0
- 0
Ол жылы мен не бары он үште едім,
Мені құшып ағайын, көрісті елім.
Әкем кетті аттанып арамыздан,
Ішіне тұншықтырып соғыс шерін.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Арыстан
Өмірдің мәні адам болу -
Камила
Ашуланшақ
- Есбол Бозан
- Есбол Бозан
- Нарша Булгакбаев
- Джон Максвелл
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі