Жапырақ-ғұмыр
- 0
- 0
Сарғайған бақта өзгерген мүлдем реңі,
Жапырақ бірде жылайды, бірде күледі.
Онсыз да оның бір сәттік келте ғұмырын,
Зулаған мынау қатыгез күн кеміреді.
Соңғы сапар
Жаратқаннан жетті жарлық,Аласарды биігім.
Өзіңменен кетті барлық,
Әлемдегі мейірім.
Көтере алмай басымды тік,
Өзегімді өрт алды.
Жанарымның жасын жұтып,
Тағдырымнан сор тамды...
Тоқтады ма ғұмыр-кеуде,
Ажал – арсыз тегі, шын...
Тек өзің ең жұмыр жерде,
Құдірет күш мен үшін.
Өкініштен жалын жұтқан,
Өр көңілім жасиды.
«Құдіретті» алып жыққан,
Құдіретке бас идім.
Ғазиз жаның Хаққа аманат,
Еңсемді езді ескі мұң...
Өзің кеткен жаққа қарап,
Өтеді енді «бес күнім».
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Еріншектің ермегі
- 0
- 0
Жапырардай сол күймен,
Жау тұрса да жолында.
Ершат шықты төргі үйден,
Планшеті қолында.
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі