Өлең, жыр, ақындар

Табиғат – Адам

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 3283
Табиғаттың өзі барлық заманда
Ұқсайды да тұрады ылғи адамға.
Түрі-түсі, мінез-құлқы аумайды,
Қысың – ашу, жазың – күлкі содан ба?
Адамдар бар сұстылығы түсінің
Ығыстырар, үлкенің кім, кішің кім.
Түкірікті тас қып берер аяздар
Қабағына ауған осы кісінің.
Нұр жүзінен көрем анам пішінін,
Ажарын-ай, жылысын-ай түсінің!
О ғажайып! Аспаандағы шуақ күн
Жанарына ауған осы кісінің...
Қату қабақ сәл жібісе тереді
Дала гүлін.
Елге сол ғой керегі.
Нұрлы жанар сәл жымиса, артынан
Тәй-тәй басқан балбөбектер ереді.
Табиғаттың ақыл-ойы кей кезде
Бедеріне жердің тырнақ салатын.
Уақиғадай болған бірде Помпейде
Күл боп, қоқыс, тып-типыл боп қалатын.
Табиғаттай ақыл-ойлы адамдар –
Жазған емдеп дертің де бар, жараң бар.
Гүлдендірді олар талай Помпейді,
Дүниенің картасына қараңдар.
Табиғаттай ақыл-ойлы адамдар –
Байқаңыздар, байқап басар қадам бар.
Қарғысына ұрпағыңның қалмаңдар,
Кеуіп қалып балқашың бар, Арал бар...
...Қол добы ғып Жер шарымен ойнауға
Бола ма екен, ойланыңдар, адамдар!?.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн астында көк бөрі

  • 0
  • 0

Күн астында көк бөрі
Айға қарап ұлыған.
Әркім тегін ойға алса,
Бойға тарар жылы қан.

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Күй тартсам ғой ағыл-тегіл төгіліп,
Тыңдаған жан тұрса жаны езіліп.
Болса ішінде құралай көз бір сұлу,
Шықпай тұрған тек жаны бар үзіліп.

Толық

Алма бағы

  • 0
  • 0

Қол тимеді, келе алмадым бұл күзде,
Көне тартып қалыпты ғой жол сізге.
Жалаң ағаш, тылсым төбе үн-түнсіз,
Әлде қыста бұ соғуым жөнсіз бе?

Толық

Қарап көріңіз