Өлең, жыр, ақындар

Күрес

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1725
Жығылғандар жерден көзін алмайды.
Жеңімпаздар жерге көзін салмайды.
Бақ қонғандар тек биікке самғайды.
Тапталған ар оятады сан қайғы.
...Шабынуын арыстандай пәленің,
Намысымды жықпай жатып қорлаған.
Босқа кетті кішіпейіл сәлемім,
Сәл күте тұр, тәрбиесіз сорлы адам.
Анам, жарым, ұлым, қызым қарап тұр,
Палуанға теңдесі жоқ балап бір.
Әулиелер – бүгін жерге қаратпа,
Сен, өзің де, сал барыңды, талап қыл.
Анам мені батырым деп атадың,
Ұлым, қызым – періштесі арымның.
Еркекпін деп қалай барып жатамын,
Жерге аунап ап, төсегіне жарымның.
Шыда, шыда сабырлық қыл шырағым,
Сәті түссе жанар кәзір шырағың...
...Сенем, ұлым, тыраң еткен жауымның,
Белін басып, қол көтеріп тұрарым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асыл арман

  • 0
  • 0

Көп iздедiм, таптырмайды, ал бiрақ
Үмiт-отқа талай күйдiм албырап.
Жарты ғасыр жолым аздық еткендей,
Алыста тұр әлi-әлi ол жырақ.

Толық

Арман-сыр

  • 0
  • 0

Жұмақ па екен, Жер ме екен?
Ауыл ма екен, ел ме екен?
Ақынның жаны аңсаған,
Қайдасың, қайда сол мекен?

Толық

Жұмыр жер сенің бесігің

  • 0
  • 0

Жұмыр жердің бесігіне бөлендің,
Ұлы, қызы жер емшегін тел емдің.
Барлық адам туыс маған көрінер:
Ақ-қарасы, жас-кәрісі әлемнің.

Толық

Қарап көріңіз