Өлең, жыр, ақындар

Күрес

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1671
Жығылғандар жерден көзін алмайды.
Жеңімпаздар жерге көзін салмайды.
Бақ қонғандар тек биікке самғайды.
Тапталған ар оятады сан қайғы.
...Шабынуын арыстандай пәленің,
Намысымды жықпай жатып қорлаған.
Босқа кетті кішіпейіл сәлемім,
Сәл күте тұр, тәрбиесіз сорлы адам.
Анам, жарым, ұлым, қызым қарап тұр,
Палуанға теңдесі жоқ балап бір.
Әулиелер – бүгін жерге қаратпа,
Сен, өзің де, сал барыңды, талап қыл.
Анам мені батырым деп атадың,
Ұлым, қызым – періштесі арымның.
Еркекпін деп қалай барып жатамын,
Жерге аунап ап, төсегіне жарымның.
Шыда, шыда сабырлық қыл шырағым,
Сәті түссе жанар кәзір шырағың...
...Сенем, ұлым, тыраң еткен жауымның,
Белін басып, қол көтеріп тұрарым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман-сыр

  • 0
  • 0

Жұмақ па екен, Жер ме екен?
Ауыл ма екен, ел ме екен?
Ақынның жаны аңсаған,
Қайдасың, қайда сол мекен?

Толық

Бір уыс топырақ, бір шекім бұлт

  • 0
  • 0

Бір уыс топырақ,
Бір шекім бұлт енші алып
Кетсем бе екен
Имандылау жер шалып

Толық

Жайық бойында

  • 0
  • 0

Бір сарынды сезем жеткен жырақтан,
Елестейді бір көмекей жыр атқан.
өз үйімдей, жайлы мекен, ғажап-ай,
Бір-ақ түнеп, атырсам да бір-ақ таң.

Толық

Қарап көріңіз