Өлең, жыр, ақындар

Күрес

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1672
Жығылғандар жерден көзін алмайды.
Жеңімпаздар жерге көзін салмайды.
Бақ қонғандар тек биікке самғайды.
Тапталған ар оятады сан қайғы.
...Шабынуын арыстандай пәленің,
Намысымды жықпай жатып қорлаған.
Босқа кетті кішіпейіл сәлемім,
Сәл күте тұр, тәрбиесіз сорлы адам.
Анам, жарым, ұлым, қызым қарап тұр,
Палуанға теңдесі жоқ балап бір.
Әулиелер – бүгін жерге қаратпа,
Сен, өзің де, сал барыңды, талап қыл.
Анам мені батырым деп атадың,
Ұлым, қызым – періштесі арымның.
Еркекпін деп қалай барып жатамын,
Жерге аунап ап, төсегіне жарымның.
Шыда, шыда сабырлық қыл шырағым,
Сәті түссе жанар кәзір шырағың...
...Сенем, ұлым, тыраң еткен жауымның,
Белін басып, қол көтеріп тұрарым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үміт

  • 0
  • 0

Сарғайғанда тіршіліктен сән кетіп,
Көз ұшында – сүрген өмір, әндетіп.
Торыққанда тағдыр иттен жиреніп
Үлгердің ғой – Үміт, Үміт сен жетіп.

Толық

Күлкі мен адам

  • 0
  • 0

Әзілдей күлсе шоң кісі,
Күлкіден келіп өлгісі –
Домалап жатса іш басып –
Жағымпаз адам белгісі,

Толық

Көбірек пен азырақ

  • 0
  • 0

Тыңдаңыздар жыр айтамыз азырақ,
Тыңдаған жан айтып жүрсiн жазып ап.
Ұнап қалса, қол соқса ғой көбiрек,
Кемшiлiктi жөндеймiз деп тезiрек.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар