Өлең, жыр, ақындар

Күрес

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1449
Жығылғандар жерден көзін алмайды.
Жеңімпаздар жерге көзін салмайды.
Бақ қонғандар тек биікке самғайды.
Тапталған ар оятады сан қайғы.
...Шабынуын арыстандай пәленің,
Намысымды жықпай жатып қорлаған.
Босқа кетті кішіпейіл сәлемім,
Сәл күте тұр, тәрбиесіз сорлы адам.
Анам, жарым, ұлым, қызым қарап тұр,
Палуанға теңдесі жоқ балап бір.
Әулиелер – бүгін жерге қаратпа,
Сен, өзің де, сал барыңды, талап қыл.
Анам мені батырым деп атадың,
Ұлым, қызым – періштесі арымның.
Еркекпін деп қалай барып жатамын,
Жерге аунап ап, төсегіне жарымның.
Шыда, шыда сабырлық қыл шырағым,
Сәті түссе жанар кәзір шырағың...
...Сенем, ұлым, тыраң еткен жауымның,
Белін басып, қол көтеріп тұрарым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман-сыр

  • 0
  • 0

Жұмақ па екен, Жер ме екен?
Ауыл ма екен, ел ме екен?
Ақынның жаны аңсаған,
Қайдасың, қайда сол мекен?

Толық

Бақыт түні

  • 0
  • 0

Есіңде ме, ал менің есімде әлі,
Бақыт түні, айлы аспан кешіндегі.
Жалғыз ауыз сөзіңнен “сүйем” деген,
Асыл арман аңсаған шешілгені.

Толық

Әке әмірі

  • 0
  • 0

Бағындырып заңына бұ тіршілік
Үйретті ғой етуді шүкіршілік.
"Шүкір" деуден қазақтар жалықпайды,
Жатса дағы жүректі қайғы тіліп.

Толық

Қарап көріңіз