Өлең, жыр, ақындар

Бір танысыма

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 639
Қайнап шықпай сезімнің тереңінен
Ықыласты ұқпайтын кереңің мен.
Сөнген жұлдыз ғарышта сәулесіндей,
Жалған күлкі, адамға берер ме өң?..
Дәм татамын достықтан арам ассыз,
Шын пейілге әуелден сараң-ақсыз.
Жымың-жымың жылмағай болмысыңмен
Қарсы алдымда тұрасыз, жалаңаш, сіз.
Кездескенге көз салып қарамастан,
(Көмек күтпес адамдар тыраң асқан) –
Тоқтамастан келесіз күлім қағып,
Жақындауға қалды ма жырақ аспан?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр ашу

  • 0
  • 0

Сыр ашсам ба, жарылып ағымнан мен…
Күйіп-жанбан үзіліп сағынғанмен.
Табиғатым жаратқан тұйықтау ғып,
Ешкім айтпас "туғаннан қағынған ең".

Толық

Бәсеке

  • 0
  • 0

Жаны ашитын бабамның жабысына
Қазақтар жүр жарыста сағы сына.
Арғымағын оздырып ағылшынның,
Бір қазақ жүр мастанып, табысына.

Толық

Жүрек жұтқан ерің мен

  • 0
  • 0

Аман қалған ажал оқтан, өлімнен,
Тұрып кеткен салып қойған көріңнен,
Қорқынышқа қылбұрау сап үйреткен —
Жүрек жұтқан, мақтанайын, ерің мен!

Толық

Қарап көріңіз