Өлең, жыр, ақындар

Бір танысыма

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 845
Қайнап шықпай сезімнің тереңінен
Ықыласты ұқпайтын кереңің мен.
Сөнген жұлдыз ғарышта сәулесіндей,
Жалған күлкі, адамға берер ме өң?..
Дәм татамын достықтан арам ассыз,
Шын пейілге әуелден сараң-ақсыз.
Жымың-жымың жылмағай болмысыңмен
Қарсы алдымда тұрасыз, жалаңаш, сіз.
Кездескенге көз салып қарамастан,
(Көмек күтпес адамдар тыраң асқан) –
Тоқтамастан келесіз күлім қағып,
Жақындауға қалды ма жырақ аспан?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Орынсыз ойлар

  • 0
  • 0

Жаратылған тек бақ үшiн
Бас бар… ол не өңге деген.
Жапырайған тек тақ үшiн
Бiрдеңе бар дөңгеленген…

Толық

Ата мен ата жолы

  • 0
  • 0

Ата дейді, қастерлейді атыңды,
Армандады жуытпауға жат үнді.
Опат болды сені жырлап Ілияс,
Өз жолыңда талай Сәкен атылды.

Толық

Шындық

  • 0
  • 0

Шындық-діңгек, өмірге тіреу ме еді?
Білімділер - ол жалқы, біреу дейді.
Бірақ соның отына, бұ не ғажап,
Біреу тоңып жаураса, біреу күйді.

Толық

Қарап көріңіз