Өлең, жыр, ақындар

Бір танысыма

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 770
Қайнап шықпай сезімнің тереңінен
Ықыласты ұқпайтын кереңің мен.
Сөнген жұлдыз ғарышта сәулесіндей,
Жалған күлкі, адамға берер ме өң?..
Дәм татамын достықтан арам ассыз,
Шын пейілге әуелден сараң-ақсыз.
Жымың-жымың жылмағай болмысыңмен
Қарсы алдымда тұрасыз, жалаңаш, сіз.
Кездескенге көз салып қарамастан,
(Көмек күтпес адамдар тыраң асқан) –
Тоқтамастан келесіз күлім қағып,
Жақындауға қалды ма жырақ аспан?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қысыр бұлттар

  • 0
  • 0

Бұршақ шашып, шеке жарып,
Нөсерлетер бұлттар да бар.
Сол қасиет кеткен дарып,
Тау бойында ұлттар да бар.

Толық

Арман-сыр

  • 0
  • 0

Жұмақ па екен, Жер ме екен?
Ауыл ма екен, ел ме екен?
Ақынның жаны аңсаған,
Қайдасың, қайда сол мекен?

Толық

Құлы болып сауданың

  • 0
  • 0

Ажырықпен салыстырып,
Адыраспан, сенi де,
Кемеңгермен салыстырып
Қара жаяу менi де – түкке алғысыз етедi.

Толық

Қарап көріңіз