Өлең, жыр, ақындар

Халық әні

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 806
Ән тыңдап неге жылайды?
Сезбейдi-ау аққан көз жасын.
Тағдырға налып, мұңайды,
Тұлпардан тайлар озғасын?
Батады бiреу тереңге,
Тарта ма ойдың жетегi?
Меңiреу… өзi керең бе?
Өмiрден сол кез шет едi.
Қалғандар кiлең қаталап,
Мейiрiн әнмен қандырар.
Соғылған кезде шапалақ,
Сатыры естен тандырар.
Атаның әнiн тыңдашы,
Жайлылау жанға өзгеден.
Атаның әнi – үн басы,
Керемет, шiркiн, сөз деген.
Әндерде сиқыр сыр бар ма,
Болмысың жұмсап, елтидi,
Қапаста қалған сырларға
Ашылып сандық, жел тидi.
…Тән тозсын, әнiң тозбасын,
Әнменен баста жол басын.
Шерлердi қатқан қозғасын,
Шоқ болып жiгер қоздасын…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғат – Адам

  • 0
  • 0

Табиғаттың өзі барлық заманда
Ұқсайды да тұрады ылғи адамға.
Түрі-түсі, мінез-құлқы аумайды,
Қысың – ашу, жазың – күлкі содан ба?

Толық

Ақтаудағы аппақ қар

  • 0
  • 0

Аппақ, аппақ аққудың
Ақ мамығын таңдап ап —
Себелесе ақ аспан,
Ғажайып шақ, жанға бап!

Толық

Ізетшілік

  • 0
  • 0

Ең асыл не? – Ол деген iзетшiлiк!
Бар жаһанға жүретiн тiлек тiлеп –
Ол асыл жан! Табиғат берген оған
Жақсылыққа жаралған жүрек – тiлек.

Толық

Қарап көріңіз