Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 985
Алға тартса пасықтар жамандықты,
Мен келемін ұран ғып адамдықты.
Кей жігітті, қайтейін, бай табиғат
Жақсылыққа, қан шықпас, сараң ғыпты.
Сөз сөйлеймін былғамай басқа жанды,
Пайғамбарға теңеймін жақсы адамды.
Көңіл деген дария сарқылмайтын,
Жек көремін сөккенді, жасқағанды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман көлде

  • 0
  • 0

Адасады-ау, кей-кейде, сірә, сезім
Алпыс жас не... он бесі... бір, ә, сезім?!
Бір қаңғыбас, тағы да іздеп кепті,
Күлдірмекке дейді ғой "бұра сөзің".

Толық

Күн иісі

  • 0
  • 0

Бүгін бұл жақта (Семейде) сақылдаған сары аяз.
Маңғыстау шілдесін де сағынады екен-ау, адам деген.
Шыжыған күн. Жер кеткендей жұмсарып,
Ыссы тозаң, ауа күл боп, ұнталып.

Толық

Қимас арман

  • 0
  • 0

Ойлар туар бiрiн-бiрi жоқтасып,
Кейде қаңғып, кейде тура деп басып.
Отырамын кейбiреуiн шеттетiп,
Ал бiрiне өз ұлымдай жақтасып.

Толық

Қарап көріңіз