Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Көңіл

Сайын Назарбекұлы

Көңіл

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1019
Алға тартса пасықтар жамандықты,
Мен келемін ұран ғып адамдықты.
Кей жігітті, қайтейін, бай табиғат
Жақсылыққа, қан шықпас, сараң ғыпты.
Сөз сөйлеймін былғамай басқа жанды,
Пайғамбарға теңеймін жақсы адамды.
Көңіл деген дария сарқылмайтын,
Жек көремін сөккенді, жасқағанды.

сараңдық Сайын Назарбекұлы көңіл Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзім туралы

  • 0
  • 0

Уызымен анамның ауыздандым,
Бес жасыма жеткенше телі емгенмін.
Ағанікі түбегім, шүмегім де,
Әкем соққан бесікке бөленгенмін.

Толық

Ана-құдірет

  • 0
  • 0

Құдіреттің белгісіз бір күші ме?
Кіріп-шықпас ғажаптар көп түсіңе.
Ойламаған жерден ылғи шығатын
Табиғаттың таң қаламын ісіне…

Толық

Ау, халайық!

  • 0
  • 0

Мендей ұлды қалайша елемедің?
Дұрыс еді дер кезде демегенің.
Өзің үшін тер төккен бір баланың,
Біліп жүрші арам ас жемегенін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер